Üç yazı şeklinde sürdüreceğim bu yazı dizisinde sırasıyla üç haberde İsveç’in geri dönüştürülemeyen çöplerinin yakılmasıyla enerji üretmesi, geri dönüşümün ekonomik etkileri, Türkiye’de geri dönüşüm ve ekonomik etkisinden bahsedeceğim.
Geçtiğimiz günlerde İsveç’te yaşanan bir olayın medyaya yansıması birçok kişide olduğu gibi bende de tebessüme yol açtı. Evet, başlıkla da alakalı olacağı üzere 9,5 milyon nüfusluk bir ülkenin çöpü bitmiş. Yanlış okumadınız alenen bu pek de büyük olmayan ülkenin çöpü bitmiş. Ayrıca bu durumun ülke için sıkıntı verici bir hal yarattığını da belirtmek isterim. Nasıl mı oluyor bu iş böyle, çok basit. Eğer bir ülke yakılabilir çöplerini, elektrik ve ısınma ihtiyacını gidermede yakıt olarak kullanıyorsa biter. Biraz düşününce, bu yöntem daha geniş bir perspektifte çok akıllıca bir hareket oluyor. Bu yolla hem çöplerinden kurtuluyorlar, hem de çöpleri depolamak için bir alan ayırmak zorunda kalmıyorlar. Ha tabi şunu da eklemek gerekiyor, bu durumu yaratan ana faktörün İsveçlilerin çok etkili bir geri dönüşüm alışkınlıklarının olmuş olması oldukça ironik. Zira ülkedeki çöplerin sadece %4’ünün geri dönüştürülemez olması ve bu %4’lük kısmın yakıt olarak kullanılması zaten çöplerin bitmesine yol açan asıl etken.
Ne olacak şimdi derken kendilerini kurtarabilecek bir çözümle çıkageliyorlar; Dünya sadece biz değiliz çöp üreten. Hemen ardından komşularına yöneliyorlar. Şuan için ilk kurtarıcıları olan Norveç’in çöplerini ithal etmeye karar veriyorlar. Şimdilik 80.000 ton çöp almaktan bahsediliyor. Ama belirtmek isterim ki ithal etmek aslında bu duruma uyan bir durum değil, çünkü bu ithalatta parayı veren İsveç değil Norveç oluyor. Yani durum ona tekabül ediyor ki; İsveç hem kendine elektrik ve ısınma sağlayabileceği yakıt elde ediyor, hem de Norveç’i çöplerinden kurtardığı için ondan para alıyor. Oldukça adil aslında(!). Bir de üstüne uzun vadede, sadece komşularının değil daha geniş ölçekteki coğrafyadaki ülkelerin çöplerine göz dikerlerse, enerji ihracatına bile başlayabilirler. Zira İsveç Çevre Koruma Ajansı’nda danışmanlık yapan Catarina Ostlund’un yaptığı açıklamaya göre, İsveç’in kendi çöpünden çok daha fazlasını kullanma kapasitesi var. Bakalım zaman gösterecek ileride İsveç neler yapacak, ya da başka ülkeler de bu işe girecek mi? Belki biz de bu işi büyütür çevre ülkelerin çöplerini alırız kim bilir.
