Bilkent Üniversitesi Tiyatro Bölümü öğrencileri, 2 Nisan 2015’te ünlü Fransız/Rumen tiyatro metin yazarı Eugéne Ionesco’nun ‘Kel Kantocu’ (La Cantatrice Chauve) ve ‘Ders’ isimli tiyatro oyunlarının prömiyerini gerçekleştirdi. Tiyatroseverler, iki perdeden oluşan oyunun ilk perdesinde ‘Kel Kantocu’, ikinci perdesinde ise ‘Ders’ isimli oyunla buluştular.
Her iki oyunun da içerik bakımından hamurunun aynı olmasından ötürü, iki perde arasındaki geçiş oldukça uyumludur. Bir diğer yandan; aynı hamurdan çıkmış ve konuların işlenişi yönünden ciddi benzerlikler gösteren bu iki oyunun arka arkaya sergileniyor olması, seyircide doygunluk, hatta doygunluğu biraz aşan sıkkınlık oluşturmaktadır. Her nasıl birbirine çok yakın iki kitabı arka arkaya okumaktansa; hayatın farklı zaman dilimlerinde okumak, okuru daha zenginleştirir ve iki kitabın da hakkını vermesini sağlar, aynı şekilde iki oyunun da birleştirilmek yerine ayrı zamanlarda sergilenmesi, iki esere de hak ettiği değerin verilmesini sağlayacak ve seyirci de izlediği oyundan daha büyük haz alacaktır.
Oyunda, Ionesco’nun üzerinde durduğu İngiliz olmanın övgü dolu ironilerle dolu eleştirileri yer almaktadır. Bu ironiler, oyun süresince seyircinin yüzünden tebessümü eksik etmeyen en önemli öğe haline gelmiştir. Oyun boyunca ilgimi çeken, hatırımda kalan birkaç kesiti sizlerle paylaşırsam; sanıyorum ne demek istediğim daha somut bir hal alır.
“İngiltere’de yalnız Deniz Kuvvetleri namusludur.”
“Biz bir İngiliz ailesiyiz, domuz yağında kızartılmış patates yeriz, zaten soyadımız da Smith.”
“İngiltere’de ikinci mevkii yoktur (!) ama ben hep trende ikinci mevkiide yolculuk ederim.”
Yukarıdaki gibi yerinde göndermeler, tiyatronun izleyiciye aktarmak istediği ana fikrini seyirciye sunmaktadır. Fakat tam iki saatlik tiyatro boyunca, bu göndermelerin haricinde başka hiçbir tema üzerinde durulmamıştır. Nitekim; evrilip çevrilip kendini tekrarlamaktan öteye gidemeyen, sürekli aynı sonucu çıkartacağımız sahneleri izlemek oldukça bunaltıcıdır ve oyunun seviyesini aşağıya çekmektedir. Ayrıca, zekice yapılmış göndermeleri de sıradanlaştırmakta.
Oyunun kurgusundaki sıkıntıdan kaynaklanan izleme güçlüğünü bir derece kıran bir durum söz konusu. Kanımca, şu an altın çağını yaşayan Bilkent Üniversitesi Tiyatro bölümü öğrencileri, son zamanlarda izlemekten en çok keyif alınacak oyunculardan. Sahneye girdiği anda tüm dikkatleri üzerinde toplayabilen ve evin hizmetlisini canlandıran Gülçin Kültür, oyunda en az rolü olup en çok ses uyandıran oyuncu oldu. Repliklerin yanı sıra; jest ve mimiklerin tiyatroda ne kadar önemli olduğunu onun sayesinde bir kez daha görmüş olduk. Şu an, Kel Kantocu ve Ders’teki rollerinin dışında, aynı zamanda Ankara tiyatro tarihine ileride mutlaka ismini yazdıracağını düşüdüğüm bir oyun olan ‘Tevafuk’ta oynayan Barbaros Efe Türkay, birbirinden bağımsız farklı oyunların hepsinde aynı kalitede başarıyı sağlamıştı. Diğer oyuncuların başka oyunlarındaki performanslarını izleme şansım olmamış dahi olsa; bu oyundan yola çıkarak, her birinin gerçekten çok yetenekli oyuncular olduğunu, kendilerini izletmeyi başardıklarını söyleyebilirim.
Oyunun konusu, teması, kurgusu ve oyunculuğunun ardından dikkat çeken bir diğer öge ise; seçilen kostümlerdeki başarı idi. Dönemi (özellikle ayakkabılar ile) temsil eden kıyafetler ve sahne dekoru çok başarılıydı. İlk perdede zaman akışı duvar saatinden çıkan seslerle sağlanmış, ikinci perdede ise bu akışı, evin hizmetlisinin evin arka kısmından çıkarttığı seslerle gerçekleştirmişlerdir. Bu, oldukça enteresan zaman kullanımı da oyuna özgünlük katmıştır.
Kısacası; yoğun gündelik hayatta, biraz ara vermek isteyip bir tiyatro oyununa gitmek isteyenler için tavsiye edebileceğim, oyunları izlemesi biraz dikkat ve sabır gerektiriyor olsa dahi, ileride mutlaka bir yerlerde göreceğiniz bu tiyatro oyuncularını seyretmenizi tavsiye ediyorum.
Biletleri alabilmeniz için: www.mybilet.com/event/18214/kel-kantocu-ders
Oyunun oynadığı günler: 16-23-30 Nisan, 7-8 Mayıs, bilet fiyatı ise 10 TL.
