Gök Kubbeye Atılan Bir Feryat: “Bozlak”

Kalktı göç eyledi avşar elleri

Ağır ağır giden eller bizimdir.

Arap atlar yakın eder ırağı

Yüce dağdan aşan yollar bizimdir.

Belimizde kılıcımız kirmani

Taşı deler mızrağımın temreni

Dadaloğlu – Avşar Bozlağı 

 

Bozlak; şu sıralar karşıma sık sık çıkan, bana memleketimi, dedemi ve geçmişimi hatırlatan Türk Halk Müziğinin en eski türlerinden birisi. Haliyle bu ayki yazımın da konusu…

Hep seni zikreder dallar ağaçlar

Akan ulu sular, havada kuşlar

Kul kusur işler sultan bağışlar

Muhtaçtır ben gibi kulun nisyana

Muharrem Ertaş – Şu Yalan Dünyadan Usandım

 

Bir ‘of’ deyişiyle ya da bir iç çekişle üstesinden gelinemeyen duyguların feryadı bozlaklar, bir çeşit kendini ifade etme, acı paylaşma veya bir dertleşme yöntemi olmuş geçmişimizce. Kelime anlamı olarak bozlak, Divan-ı Lügat-it Türk dahil pek çok kaynakta “feryat etmek”, “haykırmak” gibi anlamlar taşır. İsminin hakkını da verir;  bozlaklarda önce bir süre bağlama ezgilerini dinler daha sonra sanatçının içten sesiyle karşılanırız. Bu ses serbest ritimle ve bestenin konusuna göre farklı edalarda icra edilir.

Bıraktın yalınız gurbet ellerde

Aradım bahçanda nar bulamadım

Gezdim mecnun gibi nice çöllerde

Şu yanan gönlüme kar bulamadım

Neşet Ertaş – Bıraktın Yalnız  

Göçebe toplumların doğa ile iç içe olan hayatlarında, karşılaştıkları zorlukların, üzüntü ve acıların tekrar doğaya duyurulma çabası olarak başlayıp Avşar ve Türkmen oymaklarındaki Abdallar sayesinde bugünlere ulaştı bozlak. Önemli Türk Halk Müziği sanatçılarından bizlere miras olarak bırakılmış bu uzun hava türünün icrası haliyle oldukça zordur. Uzatmalar vardır; alçak sesle söylenen, bağırarak söylenen ve seslerin istemsiz titrediği kısımlar vardır; bu kısımlar ezberlenmez veya çalışılamaz, önemli olan acını doğaya duyurabilmektir ve bu sayede bozlak tam anlamını bulmuş olur. Bozlak söyleyen bir Abdal bunu başarmak için gözlerini sıkı sıkıya kapar, başı gökyüzüne veya sazına dönüktür ve içinde olduğu an sadece ve sadece müziğidir.

Aman doğar yaz ayları çiçekler açar

Eller yaylasına da yavrular göçer

Acep bizim kuzuları da oy oy kimler seçer

Aman ağlama aneciğim ağlama oy oy buyumuş kader

Takdir böyleyimiş zalım of sabreyle peder

Aşık Seyfullah – Doğar yaz ayları

“Bozlak, bir feryattır efendim. Bozlak bir bağırtıdır; yüreğini dışarıya atmaktır. Bozlağın anlamı budur. İçinden geldiği gibi bağırır, söyler” -Neşet Ertaş

 

Kaynaklar:

http://www.yenicaggazetesi.com.tr/neset-ertas-vefatinin-5-yilinda-aniliyor-996g.htm

Oğuz Karakaya, Hamit Önal. “Türk Halk Müziğinde Bir Uzun Hava Türü Olarak Bozlak”

Leave a Reply