Öncelikle, Joy Division’ın genel atmosferini en çok hissettiren şarkılarından birini buraya koyarak yazıma başlamak istiyorum. Ne kadar duyduklarımı ve bildiklerimi kelimelere dökmeye çalışsam da, sözlerim müziğin kendisinin verdiği anlam ve hissin yanına bile yaklaşamıyor bile maalesef. Bir Joy Division şarkısı dinlenirken belli bir sıralamayla farklı aşamaları geçersiniz. Şarkıyı dinlemeye başlarsınız. Önce klasik 80’ler müziğini hissedersiniz, elektronik müzik rock müziği etkisi altına almıştır. Sonra güçlü bir basın altında, tekdüze olmasıyla hipnoz edici bir melodiyle devam eder şarkı. Joy Division’ın müziğinin dönemindeki diğer gruplardan ve hatta sonra gelenlerden ne kadar farklı ve kendine özgü olduğunu fark edersiniz. Ancak asıl darbeyi, grubun vokalisti olan Ian Curtis şarkıyı söylemeye başladığında hissedersiniz. O depresif, gergin ve sıkıntı dolu sesi biraz da ekolu gelir, sanki çok uzaklardaki biri sizinle konuşmaya çalışıyormuş gibi…

Bu dört arkadaş, kendi dönemlerinde İngiltere’deki çoğu gencin yaptığı gibi, ellerine gitarları alıp bir müzik grubu kurmak isterler. Joy Division bu şekilde 1977 yılında kurulmuştur; ancak müzik hayatına sadece 3 sene devam edebilmiştir. Grup kurulduğunda, grup üyeleri sadece 19 yaşında olmalarına rağmen kısa sürede müzik dünyasını etkileri altına alacak bir tarz oluştururlar. İlk çıktıklarında yarattıkları etkiyi Radiohead’in 90’lardaki çıkışına benzetirim hep. Radiohead de ilk çıktığında melankolik tarzıyla müziğini çok büyük kitlelere ulaştırmış, etrafta depresyona girmeyen genç bırakmamıştır.

Aykırı ve deneysel müzikleriyle kendisini kabul ettirmiştir, aynı Joy Division’ın post-punk janrının öncüsü olması gibi. Thom Yorke’un en büyük idollerinden birisi de Ian Curtis olduğu için bu durum hiç de absürt değildir. Üstelik Joy Division bu kadar büyük bir etki bırakmayı sadece 3 senede başarabilmiştir. 1979’da çıkardıkları Unknown Pleasures ile 1980’de çıkardıkları Closer albümleri ile adlarını tüm dünyaya duyurmuşlardır. “Kaliteli bir iç buhran” yaşamak isteyen gençlerin sesi olmuşlardır. Çoğu İngiliz grubunun hayallerine albümleri çıktıktan bir sene sonra ulaşmışlardır ve tüm ABD’yi gezecekleri bir tur ayarlanmıştır. Ancak grubun sadece 3 sene ayakta kalmasının ve bu tura hiçbir zaman çıkamamalarının önemli bir sebebi vardır: Ian Curtis 1980 yılında, ABD turundan bir gün önce, 23 yaşında intihar etmiştir.

Existence well what does it matter?
I exist on the best terms ı can.
The past is now part of my future, 
The present is well out of hand

Ian Curtis’in daha çok genç yaşta yaşadığı depresyonu ve sıkıntıyı videolarındaki hareketlerinde, fotoğraflarındaki bakışlarında bile çok rahat görebilirsiniz. Fotoğraflarına baktığınızda, videolarını izlediğinizde 1950’lerden sonra çıkan bir grup olduğuna ihtimal bile veremezsiniz. 1980’lerde renkli televizyon Türkiye’ye bile gelmiştir; ancak ilginçtir ki teknolojinin getirdiği o renkler Joy Division’a hiç uğramamıştır. Çünkü grubun neredeyse hiçbir renkli fotoğrafı bulunmaz, her biri siyah-beyaz, düşük kalitede ve oldukça yıpranmış durmaktadır. Curtis’in içindeki acı tüm grubu etkilemiş, içinde olduğu her kareyi de siyah-beyaz hale getirmiştir. Ancak Curtis’in depresif ruh hali başka hiçbir şeyde, müziğinde ve sesinde olduğu kadar keskin değildir.

Ian Curtis’in hayatını anlatan çok güzel bir film de vardır. 2007 senesinde çekilen ve “Control” adı verilen bu filmin tamamı, hiç şaşırtmayacak bir şekilde siyah-beyaz çekilmiştir. Film, başrol Sam Riley’nin Ian Curtis’e oldukça benzemesiyle de o kadar gerçekçi olmuş ki, grubun gerçek görüntülerinin birleştirilmesiyle oluşmuş gibi hissettiriyor neredeyse. Ayrıca bu filmde çok büyük bir risk alınmış ve Curtis’i canlandıran aktör, şarkıları söylerken kendi sesini kullanmış ve Curtis’in sesiyle playback yapmamıştır. Böyle özgün bir sese ve insana, aktörün sesi ve hareketleri de oldukça benzemiş ve bu yönüyle çok da güzel olmuş. Ancak sahne performanslarının her birinde neredeyse 150 defa prova yapılarak bu noktaya ulaşılmış.

 

 

Görsel Kaynaklar:

http://www.umusicpub.com/uk/Artists/J/Joy-Division.aspx

https://www.elconfidencial.com/cultura/2013-08-16/una-britanica-rescata-de-la-basura-materiales-ineditos-de-joy-division_18382/

https://www.uselessdaily.com/world/joy-division-trivia-30-facts-you-didnt-know-about-them/

 

Leave a Reply