Rock müzik doğalı daha bir yüzyıl bile olmadı ancak “rock öldü mü ?” muhabbeti ondan daha eski bile olabilir. Her on yılda bir yılbaşı piyangosu gibi ortaya çıkıyor bu soru. 70’lerde The Beatles dağıldı, rock bitti artık. 80’ler geldi Led Zeppelin dağıldı, disko müzikleri her yeri ele geçirdi. 90’larda zaten Kurt Cobain intihar etti. 2000’lerde de her şey gibi rock müzik de elektronik oldu, mertlik bozuldu. Don McLean daha 1971 yılında hitlerinden birisi olan American Pie sarkısında demişti rock öldü diye. O günden beri devam eder bu muhabbet ama şimdilerde ise daha çok sorar olduk bu soruyu. Belki de her şeyi başlatan The Beatles’ı kaybetmemiz idi sorun. O dönemde dünyanın en ünlü grubu bir rock grubuydu ve dağılmasıyla ilk domino taşını devirdi bu müziğin. Peki ama bu sorunun sürekli gündeme gelmesindeki bütün sebep tüm dünyanın bedduasını alan Yoko Ono mu?
Rock, sınırları çok geniş olan, ne tarafından çekiştirsen farklı bir sound, farklı bir tarz elde edebileceğin bir janr. Indie, grunge, punk, country, alternative rock derken Elvis Presley ve Chuck Berry’nin tohumlarını attığı ilk hâlinden apayrı bir şekle büründü. Bu değişimlere oldukça müsait olmasıyla birçok müzik türünden de farklı olduğunu belli etti. Ancak buna rağmen itiraf edilmesi gereken şu ki rock müzik yaratıcı olmayı bırakalı çok oldu ve kendini tekrar eden bir hâle büründü. Belki de Serdar Ortaç haklıydı, zaten yedi nota varken en fazla kaç farklı şarkı yapılabilirdi ki ? Tabii, Jimi Hendrix, Jimmy Page, Brian May gibi ustaların gitar rifflerini dinlerken müziğin bundan çok daha ötesi olduğunu fark etmek çok da zor değil. Ancak bu kendi içinde tekrar etme rock için kötü bir gidişata sebep oldu. Artık ünlü olan her bir grup eskilerin kötü bir kopyası gibi düşünülmeye başlandı.
Kimi eleştirmenler, ayakta zor duran rock müziği 90’larda son olarak Nirvana’nın kurtardığını söyler. Ben bundan biraz daha ileri gittiğini düşünüyorum. 90’larda grunge rock’ın getirdiği yeni soluğu milenyumun başlarında indie ve alternative rock devam ettirdi. Ancak son on yıldır bir durgunluk ve tekrar etme daha belirgin oldu piyasada. Radiohead’in “OK, Computer”, Muse’un “Origin of Symmetry” ya da The Strokes’un “Is This It” albümleri gibi büyük yankı uyandıran albümler de ortaya çıkmıyor artık. Bu gruplar da artık yavaş yavaş yaşlanmaya ve son yıllarda her müzik parçasına monte edilmeye çalışılan elektro tınılar ve autotune uygulamalarına kayıtsız kalamadılar. Şimdilerde popüler olan elektro rock ise çok ilgi görebilmiş değil. Rock, ne kadar sınırları fazlasıyla geniş olsa da, vokallerin ve enstrümanların sesinin bastırılması elektro rock’ın gücünü azaltıyor belki de. Ayrıca kayıt ve canlı performans arasında da ciddi farklar oluşuyor. Bu sebeplerle de elektro ve pop rock’ın bir patlama yaratması beklenmiyor zaten.
Müzik dünyası çok hızlı bir devinim içinde. Bu devinim yakın zamanda teknolojinin etkisiyle daha da hızlandı. Çarklar hızla dönüyor ve içindekileri de o hızla öğütüyorlar. O zamanlar tabii internet yok, cep telefonu yok. Ünlü olmak zor ama o ünü kaybetmek de daha zor. İş böyle olunca bugün bile bildiğimiz, dinlediğimiz kişiler hiç de içi boş işler yapmamış oluyorlar. Bugünlerde ise ünlü olmanın bile kuralları değişti artık. Belki bir yerlerde günümüzün John Lennon‘ları, Freddie Mercury’leri vardır ama bizim haberimiz yoktur.
Bill Flanagan bir yazısında şöyle söylemişti : “Rock şu anda 80lerdeki cazın haline geldi. Sanki bir saat gibi başa sarıyor.” Rock öldü mü gerçekten peki? Bence hayır. Eskisi gibi olmasa da dinleyenleri ayakta tutmaya çalışıyor onu. Ama altın çağını çoktan geçtiği de maalesef ortada. Bir zamanlar caz en güzel dönemlerini yaşadı sonra rock onun tahtını devraldı, şimdilerde ise hiphop ve pop hakim. Bir zamanlar Frank Sinatra ortalığı kasıp kavururdu. Bugün ise hiçbir rock yıldızı bir Beyoncé, Drake, Kanye West kadar tanınmıyor. Her biri kendi dönemlerindeki gençlerin idolleri oldular.
Bir gün şu anda en ünlü olanlar da gider, elektro pop da şöyle geçerken bir uğramış gibi el sallar. Günümüzün her şeyi çabucak eskiten hızı müziğin de çarklarını hızlandırır. 2020’lerde hangi müzik türü altın çağını yaşar bilinmez. Belki rock en ihtişamlı günlerini yeniden yaşar, kim bilir ?
Kaynaklar:
Mevzu Bahis Rock’n’Roll Olduğunda Sizi Uzman Gösterecek Bilgiler
http://fabiomozart.blogspot.com.tr/2017/01/banda-stress-city-seu-projeto-de.html
http://www.thewrap.com/led-zeppelin-sound-and-fury-ebook-exclusive-pics-photos-85646/8/
https://thebitterfruit.wordpress.com/tag/secretprojectrevolution/
