Bilkent Üniversitesi Bilgisayar Teknolojileri ve Büro Yönetimi Meslek Yüksekokulu 2006 mezunlarından Ferda Zeynep Talu’ya, bu güzel yazısı için teşekkür ediyoruz.
13- 15 Aralık 2012 yılında Ankara’da düzenlenmiş olan “2015 Sonrası Kalkınma Gündemine Doğru Nasıl Bir Gelecek İstiyoruz?” başlıklı toplantı yapılmış ve bu toplantıda 9 tematik alan gözden geçirilmiştir:
Bu toplantı Haziran 2012’deki Rio+20 Zirvesinde alınan “2015 Sonrası Kalkınma Gündemi” ile ilgili kararların bir uzantısıdır. Türkiye’nin de içinde bulunduğu 50 ülkenin, 2015 sonrası dünya kalkınmasındaki yerleri bu çalışmalar kapsamında değerlendirilmiş ve sonuçta tüm dünyanın Birleşmiş Milletler Binyıl Kalkınma Hedefleri’ne ulaşıp ulaşılamadığı sorgulanmıştır.
Biz de gençler olarak, Türkiye’nin kalkınma gündemini ve kalkınma hedeflerini kendi beklentilerimiz açısından, uluslararası deneyimleri de dikkate alarak bu toplantıda tartıştık. İki gün boyunca birçok konuda görüşlerimizi dile getirdik: Türkiye’de gençlerin eğitimini, sağlık koşullarını, büyüklerin aldıkları kararlara katılma şansımızı ve eşitliksiz uygulamaları, işsizlik durumumuzu, yoksul gençliği, gıda güvenliğimizi ve beslenme sorunlarımızı, iklim değişikliği ile mücadeledeki yerimizi ve Türkiye’nin çevresel sürdürülebilirliğindeki rollerimizi… Bütün bu temaları 40’a yakın kentten, gençlik konularını çalışan 55 sivil toplum kuruluşu (Habitat Kalkınma ve Yönetişim Derneği, Kent Konseyleri Gençlik Meclisleri, Ulusal Gençlik Parlamentosu, Türkiye Gençlik Federasyonu, Elazığ Kültür ve Gençlik Derneği, üniversitelerin gençlik bölümleri…) ile birlikte masaya yatırdık.
Türkiye’deki gençlik politikalarının yeterliliği tartışılırken; ilgimi çeken en önemli konu, kırda ve kentte yaşayan gençlerin işsizliği idi. Kırsal alanda çok sayıda işsiz gencin olması ve onların kırsal kalkınmada – örneğin gıda üretimi, organik tarım gibi konularında – yer almaması önemli bir sorun. Oysa, ulusal politikalar kırsal alanda doğan ve yaşayan gençlerin bulundukları yerde önemsenmeleri üzerine kurulsa; hem ülkenin kalkınması güçlenebilir, hem de tarımda ve doğada sürdürülebilirlik için olumlu gelişmeler olabilir. Kıra tutunamayan gençler, aileleriyle kentlere göç ettiklerinde, nüfus artışından kaynaklanan kentsel çevre üzerine baskıları artırıyorlar, öte yandan yaşam kalitesi açısından kentlerde mutlu da olmuyorlar.
Türkiye’nin, 2015 sonrasında nasıl bir gelecek ve insani kalkınma hedefliyorsa, nasıl bir gençlik istediğini de açıkça belirlemesi ve bu yöndeki politikalarını güçlendirmesi gerekir. Bunun için; bu çalıştayın tartışmalarından çıkan sorunlara ve konulara odaklanması da yeter. Örneğin; gençliğin ‘insan hakları’, gençliğin çevreye ve doğaya yapılan “şiddet” konusunda farkındalığının artırılması, su kaynaklarının üzerindeki baskılara karşı gençliğin uyandırılması, enerji politikalarının iklim değişikliği ile mücadelede ne kadar önemli olduğu tartışılırken gençlerin de dahil edilmesi gibi konular ile ilgili idi.
Yine bu toplantının devamı olarak 29 Ocak 2013 Bilkent Üniversitesi Mithat Çoruh Amfisinde yapılan Moderatörlüğünü Dr. Bilin Ne Yaptı’nın yönettiği “2015 Sonrası Kalkınma Gündemine Doğru Nasıl bir Gelecek İsityoruz?” sunumu Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP) Mukim Temsilcisi Sn. Shahid Najam başkanlığında oldu, yine başta da sıraladığım üzere gençlik politikalarının yeterliliği,işsizlik durumu ve istihdam, yoksul gençlik, gıda güvenliği ve beslenme sorunları,sağlık, eşitsizlik uygulamaları, gençlerin karar organlarına katılmalarındaki önem, nüfus artışı ve göçler tartışıldı.
Detayları için aşağıdaki linki kullanabilirsiniz.
http://www.post2015turkey.org/tr/2015-sonrasi-turkiye-ulusal-istisareleri
