Geçtiğimiz Cumartesi akşamı ‘Öykülerden Oyunlar’ isimli tiyatro oyunu, Cermodern’de Ankaralı tiyatro severlerle buluştu. Yine Ankaralı bir yazar olan Emrah Serbes’in kaleminden çıkan iki öykü kitabından – Erken Kaybedenler ve Hikâyem Paramparça– seçme öykülerin seslendirildiği oyun, Hakkı Ergök ve Kemal Başar ile sahneye taşınmıştı.
İflah olmaz bir polisiye hayranı olarak, Türk polisiyesi deyince Emrah Serbes’ten bahsetmeden geçmek olmaz. Polisiye romanlarından tanıdığımız Emrah Serbes bu türle daha çok tanınsa bile, yine aynı derecede başarılı hikâye kitapları da yazmıştır. Bu hikâyelere, Anadolu’nun her bir yanına dağılmış erkek çocukları konu olmuştur.
Dediğim gibi, yazdığı iki hikâye kitabından seçme öyküler, bu oyunda seslendirilmiş. İlk olarak oyunu duyduğumda, bayağı bir meraklanmıştım. Çünkü gerek hikâyeler, gerek oyuncular açısından çok yerindeydi. Zaten seslendirmeleriyle bilinen Hakkı Ergök ve Tiyatro Keyfi’nin sahibi Kemal Başar çok iyi seçimlerdi. Ama; nedense oyun bittiği zaman bir şeyin eksik olduğunu anlıyordunuz. Belki de hikâyelerin bağlantı yerlerindeki pürüzlerden, belki de oyun boyunca seslendirilen hikâyelerin arka planında akışa uygun bir şekilde hazırlandığı düşünülen videolardan kaynaklandı bu. Özellikle hikâyelerin bağlılıkları belki bir anahtar kelime veya gözlemle yapılsaydı çok daha başarılı olurdu diye düşünüyorum, sadece videodaki başlığa bağlamak bu oyun için yeterli olmamıştı diyebilirim. Bir diğer yandan, hikâyeler Anadolu’dan olduğu için kendinizden parçalar bulmak çok kolay, buysa akıcılığı nisbeden artıran bir özellik.
Beklediğim tadı vermede yetersiz kalan bir oyun olsa da, pozitif yönlerinin de olduğunu düşünüyorum. Gerek oyuncuların hareketleri, gerek tonlamaları; hikâyeleri canlandırmada çok başarılıydı. Özellikle kitapları da önceden okumuş biri olarak; ‘Hüzünlü Piç’ favori kısmımdı diyebilirim. Hakkı Ergök, tam olarak kafamın içinde yarattığım sesti. Oyunun son kısmına doğru olan minik şarkıdaysa Kemal Başar harika bir iş çıkardı. Hikâyelerin seçimi de bahsedilmesi gereken ayrı bir noktaydı. İki oyuncuya da seslendirmelerine aynı derece de uygun oyunlar seçmişlerdi. Başka bir deyişle; hikâyeler onların sesleriyle gerçekten can bulmanın da ötesinde, hikâye zaten onlarındı.
Değinilmesi gereken başka bir konuysa, seyirci azlığıydı. Günümüzde potansiyeli olan oyunların yeterince ilgi görmediğini ve bu konuda bir şeyler yapılması gerektiğini düşünüyorum. Sarfedilen emeğin çok daha fazlasına değer olduğuna eminim çünkü.
Son olarak, bir Emrah Serbes ya da hikâye severiyseniz bu oyun tam size göre!
Oyunun sayfası: http://www.tiyatrokeyfi.com.tr/oyunlar/oykulerden-oyunlar.html
Tiyatro Keyfi’nin sayfası: http://www.tiyatrokeyfi.com.tr/
