Geçtiğimiz hafta Kanye West birisi kendi albümü “ye” ve diğeri Kid Cudi ile ortak projeleri “Kids See Ghosts” olmak üzere iki yeni iş ortaya koydu. Her albümü bir tartışma konusu olan Kanye West özellikle son zamanlarda yaşadığı mental problemler ile, sahnede yaşadığı sinir krizleri ile ve Twitter’dan yaptığı tuhaf paylaşımlar ile anılır olmuştu.
Geri dönüşü de tuhaf olacaktı elbette ama herkesin artık bir klasik albüm daha dinleme umutları solmuştu. Tam da böyle bir anda önce yedi şarkılık “ye” çıktı. Bir hafta geçmeden de yine yedi şarkılık “Kids See Ghosts”.
“ye” Albüm Kapağı
İlkinden bahsetmek gerekirse “ye” albümünde Kanye, yaşadığı psikolojik sorunlardan beslenerek renkli ve kişisel bir resim çiziyor. Bir yandan aile ilişkileri bir yandan da akıl ve ruh sağlığı hakkında sözleri sunuyor. Albümün kısalığı dolu olmadığı anlamına gelmiyor. Oldukça kalabalık, gerek konuk vokaller gerekse sample’lar ile düşük tempolu; fakat canlı ve geniş bir yapım olmuş. Prodüksiyon bir Kanye West albümünün doğası gereği alışılageldik değil. Dikkat çekici şekilde garip ve güzel vokaller ve her zamanki gibi “soul” sample’ları var.
Bu albüm sorunlu bir akla samimi bir gezinti, Kanye’nin aklından geçenlerin bir kısmına bir pencere gibi. Bu anlamda bir önceki albümü “the Life of Pablo”ya nazaran daha farklı ve içten. Karmaşık veya dinlemesi zor bir prodüksiyonu yok, akıcı bir albüm. Öte yandan temposunun düşük oluşu şarkıları yer yer sıkıcı hale getirebiliyor. Büyük ve şatafatlı bir albüm olmaktan çok uzak, küçük ve kişisel bir proje bu. Fakat aynı zamanda keskin ve kesinlikle rafine değil bu da onu biraz riskli ve yer yer yorucu kılabiliyor.
Kısa bir albüm olmasına karşın doyurucu ve hayal kırıklığı yaratmayan bir iş. Şu da malum ki Kanye West’in diskografisinde sönük kalan bir ara proje gibi daha çok.
“Kids See Ghosts” Albüm Kapağı
“Kids See Ghosts” ise çok daha farklı çok daha üstün bir albüm. Kid Cudi ile birlikte yapmış oldukları bu proje iki sanatçının da kendilerini yansıtabilmelerine olanak verirken bir yandan da deneysel altyapılar ile kendisini farklı bir noktaya konumlandırıyor. Yine kısa ve kendinden emin bir albüm. Temposu inişli çıkışlı olmasına rağmen belli bir ilgi çekilcilik seviyesinin üstünde. Kid Cudi’nin bu albümdeki başarısı ve etkisi tartışılmaz. Buna bu haliyle bir Kanye West albümü denemez zaten kesinlikle bir birliktelik işi.
Albüm oldukça saykodelik anlar içeriyor. Net bir şekilde rock etkisi hissedilirken bir yandan da davuların ve keskin seslerin kullanımı ile “yeezus” albümüne benzer noktaları göze çarpıyor. Yüksek enerjili, kalıpları zorlayan ve her şeyden önce “eğlenceli” bir albüm. Kid Cudi’nin vokalleri şarkıları parlatırken Kanye, “ye” albüme göre çok daha neşeli ve vurucu sözleriyle arkada kalmıyor. Sert elektronik enstrümanlar, karmaşık davullar ve rüyavari bir atmosfer ile bu kısa proje ağızda güzel bir tat bırakarak sonlanıyor. Yapımın kalitesi ve şarkıların geneli bir alternatif rock albümü havasını hissettiriyor. Oturaklı ve yapısal anlamda başarılı pek çok şarkı barındıyor. Yüsek temposu ve tahmin edilemez yapısı bu albümü heyecanlı bir 23 dakikaya dönüştürüyor. Bu çalışma, iki eski dostun birbirlerinden güç alarak kendi şahsi projelerinden daha büyük bir şey inşa edebildiklerini gösteriyor. İçerdiği yedi şarkıdan en az beşi tekrar dinlenecek kapasiteye ve duygusal derinliğe sahip.
Sonuçta iki albüm de kısa, sonuç odaklı ve kaotik albümler. Ancak “Kids See Ghosts” ve “ye” arasında bariz bir derinlik, tarz ve sonuç farkı var. “ye” kısalığı ve düşük enerjili yapısı ile büyük ihtimalle efsaneleşmeyecektir, öte yandan “Kids See Ghosts” iki sanatçı için de kariyerlerinde bir çentik olarak kalacaktır.
