Üzerinde çok fazla söz söylendi daha ilk günden ve söylenecek. Futbol Federasyonu 58. maddeyi değiştirdi ve bu değişiklikten mutlu olanları görebilmek gerçekten zor. Birçok kişi Yıldırım Demirören ve yönetiminin Türk futbolunu felakete sürüklediği hakkında hem fikir. Beşiktaş’ı felakete sürüklediği gibi…
Dünyada hiçbir takımda yüzde yüz transfer katkısı beklenemez. Barcelona ve Real Madrid gibi kulüpler bile transferlerinde hayal kırıklığına uğrayabiliyor. Barcelona İbrahimoviç transferinden bile bir hayli zarar etti örneğin. Beşiktaş için de hatasız bir transfer anlayışı düşünülemez. Ancak yeni federasyon eski Beşiktaş başkanı Yıldırım Demirören sadece transfer hatası yapmadı. Mesela Gaziantepspor’da son yaşanılanlardan sonra Mustafa Denizli’nin alınsın dedim ama bana sorsalar 8 milyon euro vermezdim dediği Tabata transferi sadece yapılan bir transfer hatası olarak durmuyor maalesef. Oyunculara ödenen Dubaivari, Katarvari maaşlar da cabası. Ne yöneticilerde ne de teknik direktörde istikrar sağlandı. Kredi kartı mağduru insanlar gibi ileriyi düşünmeden bu noktalara getirildi Beşiktaş. Fikret Orman geldiğinden beri ciddi anlamda yol kat edebilmiş değil. Bırakın geleceği düşünmek için adım atmayı daha dünkü sorunların çözümü ve bugünkülerin tespiti bile yapılamadı. Durumun ciddiyetini siz düşünün.
Hal böyle iken futbol takımında Tayfur Havutçu ikinci kez başına geçtiği takımda hayal kırıklıklarına devam ediyor. Carvalhal’den devraldığı takımda bir değişikliğe imza atamadığı gibi Carvalhal’den de geriye götürdü takımı. Son Fenerbahçe maçında konuşacak çok şey var ama maça Edu ile başlamak Tayfur Hocanın vizyonunun ne kadar dar olduğunu gösteriyor. Sezon sonu gidecek ve takıma hiçbir şey katmamış bir oyuncunun böyle bir derbide nasıl ilk 11 de başlatıldığını anlamak gerçekten çok zor. Tayfur hoca öyle görünüyor ki takımın başında gelecek sezon olmayacak. Peki yerine kim gelecek? Türkiye’de teknik direktör gerçekten çok önemli. Beşiktaş son iki şampiyonluğunu Mircea Lucescu ve Mustafa Denizli gibi iki futbolu bilen, lider ve hakim hoca ile yakaladı. Galatasaray Fatih Terim sayesinde bir sezonda tarihi kötü gidişten ligin en iyi takımına dönüştü. Trabzonspor Şenol Güneş sayesinde ligde ya zirvede ya da Avrupa kupalarına katılmayı kovalıyor. Bursaspor’da tek adam Ertuğrul Sağlam, Fenerbahçe’de takımın tek patronu Aykut Kocaman. Öncesinde tekrar tekrar ülkemize gelen Daum. Bu örnekler gösteriyor ki bir takımda patron tamamen teknik direktör olmalıdır. Beşiktaş’ta patron Quaresma mı, Fernandes mi, Mendes mi yoksa teknik direktör mü belli değildi. Bu yüzden başarı da gelmedi. Yönetim ne olursa olsun, eğer tek söz sahibi tek etken teknik direktör olsaydı Beşiktaş bu kadrosuyla bu noktada olmazdı. Niye mi? Cevabını tarih yazan Beşiktaş Milangaz Erkek Basketbol Takımı veriyor.
Aynı yönetim, aynı mali tablo ama takımın, ağabeyi, babası, hocası kısacası her şeyi Ergin Ataman. Oyuncular sezon başında Beşiktaş’tan kaçarcasına ayrılırken bir an bile kaybolmayan bir dik duruş ve kendine güven. Sezon başında ne olursa olsun şampiyonluğa oynayacak bir kadro oluşturacağız diyen Ergin Ataman’a, Seriç, Maradona gibi futbolcu diyen Sinan Engin muamelesi yapılmadı ama bir çok taraftar inanmadı “Beşiktaş’ın Çocuğu” Ergin Ataman’a. Ama o Deron Williams’ı, Arroyo’yu, Bonsu’yu takıma bağlamayı bildi. Quaresma, Guti, Fernandes belki futbol takımının bir parçası olamadı ancak Ergin Ataman bütün oyuncuları takımın bir parçası yaptı. Yaptığı açıklamalarla ağırlığını hissettirdi. Ve ilk olarak Türkiye Kupası, ardından Eurochallenge geldi müzeye. Beşiktaş tarihindeki ilk Türkiye kupası, Türkiye tarihindeki ikinci Avrupa Kupası ve şimdi play oflarda şampiyonluk mücadelesi. Aynı yönetim, aynı mali tablo. Hatta belki de daha vahimi. Oyuncuları bir bir kaçan bir takımdan iki kupalı bir efsane kadro. Teşekkürler işi oğluna bırakmayıp takıma kendi destek veren Erdoğan Demirören. Teşekkürler Ergin Ataman’ın alnından öpülesi oyuncuları. Ve sonsuz teşekkürler işlerin doğru yapıldığı takdirde başarının imkansız olmadığını gösteren kartal yürekli Ergin Ataman.
