Yıldızların üstünde yürümek, aya şarkı söylemek, yalnızlığın en derin halini en dip denizlerde bulmak gibiydi Nick Drake dinlemek. Melankoliye övgüydü onun varoluşu ve bir insana ancak bu kadar yakışırdı bir yok oluş. Utangaçlığından duvarlara söylerdi şarkılarını ve parmaklarını perdeden her kaldırışında gezegenler yüzlerini ona dönerdi. O kadar içten söylerdi. Farklı bir gitar çalma tekniğiyle çalardı
Devamı

Hep aynı günün sabahına uyanan bir avuç garip çocuklardı onlar. Günün tarihi 3 Eylül 1940’tı. Zamanın durduğu, ölümün en yakın olduğu gün o gündü… Jacob da hepimiz gibi hikayelerle büyümüştü ve hepimiz gibi bu hikayelere inanıp onlara bağlanmıştı. Büyüdükçe bu hikayelerin gerçek olamayacak kadar tuhaf olduklarını fark etse de bir yanı o hikayelere inanmayı sürdürdü.
Devamı

Tanrılar, insanları 4 kol, 4 bacak ve tek bir kafada iki yüz halinde yaratmışlardı. İnsanlar, eşleriyle beraber doğuyorlardı. Eşlerinin cinsiyetleri de önemsizdi. Aynı bedende iki kadın, iki erkek ya da bir kadın bir erkek olabiliyorlardı. Cinsiyet önemsizdi, onlar birlikte ve mutluydular. Bu mutluluktan, tanrılara şükretmeyi unuttukları için, Zeus onları şimşeğiyle ayırdı. İnsanlar o günden beri
Devamı

William Sward Burroughs; karşı kültürün öncüsü, ne yaptığını bazen anlayamadığımız, kafamızı çokça karıştıran ve bir o kadar da tartışmaya, eleştiriye maruz kalan, kedi sever bir yazarımız. Yapıtları bazı çevrelerce hem değersiz, hem de kötü olduğu varsayılan bazı maddelere karşı özendirici bulunsa da; aslında bu asılsız yargıların kitaplara değil de, Burroughs’un kendine yapıldığını, kitaplarını okuduğumuzda fark
Devamı