Her pazar sabahı sabırla babasını beklerdi yetimhanenin kapısında, gelmeyecek bir adamı. Yıllar sonra bir genç kız olduğunda geçinmek için dikiş dikti, geceleri kabarede şarkılar söyledi: “Qui qu’a vu Coco?” Tanınmak istedi hep, ablasını asla geride bırakmayı düşünmedi. Şarkılarını Paris’e beraber duyurmak istedi. Ablasının aşka olan saf inancı ile yolun yarısında yalnız kaldı. Daha fazla kalmadı
Devamı