Didem Madak Birçoğumuzun farklı süslemeler yapabilmek için kullandığı yumuşak dokulu ve parlak renkli olan grapon ya da krapon kağıtları nasıl olur da bir şiir kitabının başlığı olur? Sıradan bir kağıttan çok da farkı olmayan bu kağıt türü insan gibi kompleks bir varlıkta nasıl duygular uyandırabilir ki? Bir metafor mudur bu kağıtlar parlak ve canlı hayatları
Devamı

Herkes ölür. Devrim, yaşamakla olur. Hayal etmekle, inanmakla olur. Yekta Kopan’ın Sakın Oraya Gitme kitabındaki ilk öyküde karakter, intihar eden yazarların listesini tutar (s.15). Zweig’ı yazar, Woolf’u… Plath’le Nilgün Marmara’yı yan yana koyar. Ayırmaya kıyamaz. Ama kendisi de intihar edemez. Ümitleri, hayalleri vardır çünkü. Gizli gizli kurduğu her hayale teker teker inanmaktadır. Ümit etmektedir. “Mesela
Devamı

Kahve lekeleri, kurumuş çiçekler… Evin içinde, bir yerlerden tanıdık gelen bir geçmiş kokusu… “Yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi, tırnaklarıyla düzeltemiyor insan” demişti Didem Madak. Bu satırları okuduktan sonra kitaplarımın arasında çikolata kağıtları biriktirmeye başladım. Bazılarının üzerinde gecenin bir yarısı akla gelen dizeler… Ara sıra kitaplığımdan hiç okumadığım bir kitap çıkarıyorum. İçinden kurumuş, küçük kır çiçekleri
Devamı

Ah Ah! Şu hayatın oyunları bizi yormuyor mu? Birçok çeşit oyun sunup, tercihi kendisi yapıyor. Trajedi, romantik, acımasız, sevimli tesadüfler… Özgür olmak istiyoruz! Gücümüz yetmiyor ama. Alışıyoruz. Ah Ah! Oysa çocukken ne kadar düşkündük özgürlüklerimize. Annelerimizden öğrenerek yaşayacağımıza inanırdık hayatı, bilmiyorduk ki yaşadıkça öğreniyormuşuz, öğrendikçe gerçekler hayallerimizin yerini alıyormuş. Didem Madak, 1970 yılında hayata geldikten
Devamı