Ne zaman betonların arasından korku dolu bakışlarla kafasını uzatan bir bitki görsem aklıma gelir Henry David Thoreau. Fen Fakültesinin yanından geçerken cılız, mor bir menekşe gördüm. Mermer sütunların yanından kendine bir yol bulup gün ışığına ulaşmıştı. Mermer sütünların, beton zeminlerin arasında tek başına mor gülümsemeler saçıyordu tüm yalnızlığına rağmen. Hiçbir şeyden anlamayan çocuk aklımla tanışmıştım
Devamı

21. yüzyıl kafamla buradan merhaba demek istiyorum Henry David Thoreau’ya.  Kitabı okuma maceram, kitabı bulma maceramdan daha uzun ve yorucuydu. Elime aldım bir çırpıda okudum dersem çok büyük yalan olur. Uzun uzun okudum tadını çıkara çıkara. Almak lazımdı. Henry Amca bize yabanda nasıl hayatta kalacağımızı anlatıyordu sonuçta. Kendi kendine nasıl ev yapacağını anlatıyordu. Metre metre
Devamı