Birimize bir şey olursa kalanlar ne yapar diye sorulduğunda, ‘Kalanlar, ölenler için şiirler yazar.’ denilerek bekleniyordu ölüm. Hemen her milletin tarihinde zihinlerden kazınamayacak yaralar vardır. Günümüzde hayat hiçbir şey olmamışçasına devam ediyor olsa da birilerinin kalbindeki ateş asla sönmez. İnsanlar ölmüş, canlar yakılmış, insanlık kül olmuştur. Bana göre, 2 Temmuz 1993’te Sivas’ta olanlar da Türkiye
Devamı

Sis Özenle boyadım ipliğini sevginin, Gidip de bulamamanın incinmiş rengine. Sisi gümüş bir rüzgarla tepelerden eğirdim, Dokudum yalnızlığın bu serin kumaşını, Sesime ayrılıklardan bir gömlek diktim. Ölümü tastamam ezberledim de geldim, Dilimde bu buruk türkü tadıyla Bilmem ki buradan nereye giderim. Sonunda kendime bir top yangın edindim, Soluğumla besledim dudağımın ucunda. Ömrümün külüydü savrulan hep
Devamı