‘’Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım; kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım; kötü yazarım korkusuyla hiç yazmadım’’ (Oğuz Atay, Tutunamayanlar).   43 yıllık hayatı boyunca düşündüğü ve yapıtlarına adeta bir künye gibi iliştirdiği ölüm olgusuyla, beyninde çıkan bir
Devamı