Ötekinin tanımı kaçınılmaz bir hiyerarşiyi içerir. O yönelinirken değerlendirilip bir konuma yerleştirilen ve o konum üstünden ancak algı dünyasına misafir edilendir. Ötekinin fikri ya aşağının, bayağının, uzak ve değersiz olanın sınırlarındadır ya da ulaşılamaz, karmaşık ve tanrısallığa yaklaştırılmış olanın. Özneler arasında yalın bir iletişimin, en asgari düzeydeki basitlikte bir aktarımın olduğu bütün koşullar bu karakterdeki
Devamı

Özne kendisine olan bakışını bir başkasına  da adaletle yansıtmaktan imtina eder, onu kendisi gibi görmek için gereksindiği hassasiyeti sevimsiz bulur, umursamamak için ciddi bir çaba içine girer ve unutmanın kuşatıcı gölgesinde uzanıp dünyaya tutunabilmişliğin huzuru içinde ötekiyi yaratır. Öteki burada öznenin sınırlarını belirlemekte hür ve alabildiğine eli sıkı olduğu bir bilinçlilik hali ile muhatap olur;
Devamı

“Düzen, denge, insicam” birbirinin benzeri ve birbirlerini tamamlayan üç ayrı kelime ; bir cümle içerisinde kullanıldığı zaman daha da anlamlı olabilecektir. Küçük bir ölçekte bir birim aile düzeninde başta evin babası, sonra annesi ,sonra da çocukları aynı doğruları, normları ve aynı davranış düzlemini benimsemelidirler. Bu davranış düzlemi , ev davranış düzlemi olmalıdır. Evin annesi veya
Devamı

    Yalnızca sosyal hayatımızda değil kendi öznel alanımızda cereyan eden içsel yaşantımızda da–ki bunlar birbirlerini tamamlayıcı mahiyette fazlaca etkileyen unsurlardır, biz farkında olsak da olmasak da en derin ayrıntısına kadar yer edinebilmiş bir kavram olarak ötekileştirme, varlığımızı doğrudan muhatap alan geniş ve kudretli kapsamıyla üzerinde düşünülmesini ve tartışılmasını gerektiren bir durumdadır ve doğal olarak
Devamı