Onun sesini ilk duyduğum anı hatırlıyorum da… Eşsiz, tok, güçlü ve dingin duyulan o sesten şu kelimeler tınlıyordu: “I am human/ nothing more than human.”. O zamanlar çok da sık duymadığım bir tarzda müzik yapıyordu Sevdaliza. Duygusal ve yenilikçi ama gelenekçi olan ezgileri önüme sermişti o. Çok etkilendiğimi hatırlıyorum; ezgilerden, görselliğinden ve sanat anlayışından. Peki
Devamı

‘’Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım; kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım; kötü yazarım korkusuyla hiç yazmadım’’ (Oğuz Atay, Tutunamayanlar).   43 yıllık hayatı boyunca düşündüğü ve yapıtlarına adeta bir künye gibi iliştirdiği ölüm olgusuyla, beyninde çıkan bir
Devamı