İstiklal’den Tünel’e kıvrılırken sizin de içinizde bir şeyler kıvrılır, bükülür sonra un ufak olup parçalanır aslında. Gecenin rengini giyip çıktıysanız hissedersiniz. Biraz toz, biraz anı biraz gözyaşı ve buğu, biraz da özlem kendini yorgun ve küf kokulu duvarlardan salıverir İstiklale doğru. Masalımız, No: 390’da şimdilerde herkesin unuttuğu karakterlerle başlar; sonra da ansızın bir yağmur damlasıyla,
Devamı

Onlar ki verir lâf ile dünyaya nizâmât Bin türlü teseyyüp bulunur hânelerinde                                                                    –Ziya Paşa–   Yazı dizimizin ilk yazısında Nurullah Ataç’ın öznelcilik döneminden bahsetmiş ve eleştiri hakkındaki görüşlerimi belirtmiştim. Bu yazımda ise Nurullah Ataç’ın ömrünün son dönemini kapsayan nesnelcilik döneminden bahsedeceğim. Ataç 1950’den sonra yavaş yavaş öznel eleştiriye olan güvenini kaybetmiştir ve aradaki bağlar
Devamı