“An”ın “an”da kaldığını, artık “anı”ya dönüştüğünü bir koku aldığımızda, bir şarkı çaldığında, bir kelime işittiğimizde veya eski bir fotoğraf gördüğümüzde kafamızdaki film şeritlerinden biri çıkıp dönmeye başladığında anlarız. Bu küçük dokunuşlarla aslında unutmadığımızı sadece hatırlamadığımızı anlarız. Acı tatlı bir esinti gibidir aslında hatırlamak. Sonra ya buruk bir gülümsemeye, ya da gözyaşına dönüşür. “An”lar zaman geçtikçe
Devamı

‘’Çok uzun yaşadığım ve pek çok kişi yitirdiğim için biliyorum ki, ölüler yokluklarıyla değil de –onlarla bizim aramızda- söylenemeden kalan sözler yüzünden keder verirler asıl.’’ Yazıma, biraz sonra bahsedeceğim kitapta okuduğum bu cümle ile başlamak istedim. Çünkü bu cümle beni kitap içerisinde en çok ölüm-yaşam ve gidenler-kalanlar mevzusunu derinlemesine düşünmeye sevk eden cümle oldu. Kimimizin
Devamı