“Onlar yaşıyorlardı, hayatlarını yaşıyorlardı. Ben kimdim, kimi canlandırıyordum?” sorusuna hayatı boyunca cevap bulamamış bir yazardan bahsedeceğim sizlere: Oğuz Atay. Oğuz Atay gibi büyük bir yazarı senelerdir tanımama rağmen anlattıklarına erişebilme şansını (kimine göre şanssızlığını) geçen sene elde ettim. Mehmet Yıldırım’ın seslendirdiği Tehlikeli Oyunlar’la hissettiğim yalnızlığı bu dünyada en az başka bir insanın daha şiddetle hissetmiş
Devamı

İlk defa bir romanını okuma şansı bulduğum Oğuz Atay, Tehlikeli Oyunlar‘ıyla, kitabın ilk cümlesinden son cümlesine kadar geçen süre zarfında beni alt üst etmeyi başardı. Bitirdiğim zaman, kitap elimde bir süre kalakaldım ve düşündüm. Gerçekten de kendime dair bir şeylerin değişeceğini hissettim. İnsanı sarsan, ürküten ve suratına bir tokat gibi çarpan bir roman bu. Biraz
Devamı

‘’Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım; kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım; kötü yazarım korkusuyla hiç yazmadım’’ (Oğuz Atay, Tutunamayanlar).   43 yıllık hayatı boyunca düşündüğü ve yapıtlarına adeta bir künye gibi iliştirdiği ölüm olgusuyla, beyninde çıkan bir
Devamı