İyice demlenmiş bir bardak çay ve Yaşar’ın “Dem” albümü… Bu ikisinin tek bir ortak noktası var, ikisi de konfor alanımın ayrılmaz parçaları. Yarının belirsizliği, bugünün keşmekeşi derken değişmeyen bir şeylere tutunma ihtiyacı kaçınılmaz. Her şey evrilirken bir şeylerin sabit durması, mesela görkemli bir söğüt ağacının, kalbin çok kırılsa, beş parasız kalsan, hatta sahip olduğun her
Devamı