1978 de gösterime giren filmin orijinal afişi
”Neşeli Günler, 1978 yapımı bir Türk filmidir. Senaryosunu Sadık Şendil’in yazdığı filmin yönetmeni Orhan Aksoy’dur. Başrollerini, Türk sinemasının iki büyük emektarı Münir Özkul ve Adile Naşit’in turşucu rolünde oynadığı film, geçimsiz bir çiftin ayrılmasını ve gelişen olayları komik bir dille anlatmaktadır. Filmin bir diğer önemli ismi ise Ziya rolüyle müthiş bir performans gösteren Şener Şen’dir. Oyuncu kadrosunun kalitesi ve sevilen senaryosu ile 1970’li yıllardaki başarılı Türk komedi filmleri arasında yerini almıştır.” (*)
Bu soğuk havalarda içimizi ısıtan bir film, Neşeli Günler. Her türlü soğuğa meydan okuyor. En çok da insanların oluşturduğu o soğukluğa… Filmi ne zaman izlesem aklımı hep : ” Yanlış zamanda mı doğdum, var mı hala öyle hayatlar, öyle insanlar?” soruları kurcalıyor ve her defasında o güzel sahneleri gördükçe sorguluyorum kendimi. Sonra şair’in dizeleri geliyor aklıma: ” Namussuz bir çağ bu, biliyorsun.” Öyle mi gerçekten Cemal Süreya? Filmlerde mi oluyor sadece o aradığımız ”Neşeli günler”?
Belki de Cemal Süreya haklıdır, çağın namussuz olduğunu kabul etmek gerekir. Filmin çekildiği tarihe bakarsak; 1978 İstanbul’unda geçiyor olaylar. Grevlerin arttığı, kardeşin kardeşi vurduğu, siyasetçilerin ülkeye sahip çıkamadığı bir dönem. Öyle bir dönem de insanın içini ısıtan, samimiyetiyle hayran bırakan, oyuncu kadrosuyla saygı uyandıran bir film yapmak; insan psikolojisi açısından, dönem şartları açısından zor olmalı – ki böyle hassasiyetleri olan insanlar yapmış, Neşeli Günler’i- . Satır aralarında görüyoruz o sıkıntılı günleri. Filmin başrol oyuncularından, Münir Özkul’un canlandırdığı Kazım karakteri, çocuklarına kahvaltı hazırlayıp, söküklerini yamarken: “Üniversitenin açılacağı yok, çocuk takside çalışıyor, ne yapsın?” der. Dönemin atmosferini bu şekilde izleyiciye aktarmak istemiştir yönetmen.
Münir Özkul’un kardeşi Ziya karakterini canlandıran Şener Şen ile Kazım karakterinin çocuklarıyla aralarında geçen, şu sahnede de görüyoruz yönetmenin yaşadığı dönemi şakayla karışık izleyiciye yansıtmak istediğini:
-Hangi partidensin amca?
-Daha karar veremedim… Bir yandan Demirel öbür yandan Ecevit; yalvarıp duruyorlar, partime gel” diye, şaşırdım kaldım yav.
-Milletvekiliği de veriyorlar mı?
-Ne milletvekilliği, bakanlık veriyorlar.
-Ne bakanlığı amca?
-Ne bakanlığı olacak, palavra bakanlığı.
Ankara Tunalı’dan bir duvar resmi.
Gel gelelim içimizi ısıtan o sahnelere. Turşu suyu yüzünden kavga edecek kadar çocuk, mutluluğun ailede başlayıp, ailede bittiğini anlayacak kadar olgun karakterler yaratılmış filmde. Karakterler yaratırılırken çok zorlandıklarını düşünmüyorum. Zira Adile Naşit, Münir Özkul, Şener Şen, Ayşen Gruda gibi usta oyuncular ve daha nice güzel insanla çalışılmış. Filmi Neşeli yapan da bu güzel insanların samimiyeti, filme kendilerinden bir şeyler katmaları olmuş.
Her biri birbirinden güzel sahneler var filmde. Önce hüzünlendiriyor insanı, tam gözünüzdeki yaş düşecekken yanaklarınıza birden koyveriyorsunuz kahkahanızı ve bunun nasıl olduğunu anlamadan geçiyor görüntüler önünüzden. Çok sahne etkiledi beni ama içlerinden bir sahne var ki; onu bu aralar izleyince anlam kazandı, o insan soğukluğunu kırmak için bir umudum oldu. Sahne şöyle:
Çocuklar, annelerini ve babalarını birleştirmek için açlık grevi yapıyorlardı. Bu kadar güzel ve haklı gerekçelerini direnerek göstermeleri etkiledi önce beni. Sonra fark ettim eylemi yaptıkları yer Taksim Gezi Parkı’nın merdivenleriydi. 35 yıl önce Gezi Parkı’nın merdivenlerinde ”Neşeli Günler” için direniyorlardı. Hayatlarında bir şeyleri değiştirmek, güzelleştirmek için o merdivenleri çıkarak gösteriyorlardı bir şeyleri. Direnmek daha çok güçlendirdi 6 kardeşi, kenetlendiler birbirlerine. Kazım Usta ve Saadet Hanım onlara daha fazla karşı koyamadı ve eskisi gibi kocaman, mutlu bir aile oldular.
Benim ”Neşeli Günler”den aldığım en güzel şey; çocukların inandıkları şey için o merdivene çıkma cesareti göstermiş olmalarıydı. Onun dışında azizim, bu filme söylenecek daha güzel kelimeler bulamıyorum, belki sen daha iyi şeyler bulursun. Bu arada merdivenin basamaklarını çıkmak, ötesinde ne olduğunu görmek istiyorsan bu film sana bir başlangıç olsun.
Kaynakça;
(*) http://tr.wikipedia.org/wiki/Ne%C5%9Feli_G%C3%BCnler_(film,_1978)
