“Doğum gününü kutlamayacağım haberin olsun, zira biliyorum yaşlanmaktan pek hoşlanmazsın.”
Bu cümlelerle olur da denk gelirseniz veyahut zımnen bu cümleleri hissederseniz diye sizi bir tabloyla tanıştırmak istiyorum. Zira, küçük şımarık çocuk olan sevgili okurlarım biliyorum italik cümleyi tam olarak böyle okudunuz: “Doğum gününü kutlamayacağım haberin olsun, ne bahane bulsam ne bahane bulsam…zira biliyorum yaşlanmaktan pek hoşlanmazsın.” Doğum günü pastanızı üflemek ve alkışları kabul etmek için heyecanlanmış olmanızı anlıyorum, beklentilerinize hak veriyorum. Ben de okumuş olduğunuz bu tatsız italik cümlenin ardından gönlünüzü almak istedim. Sanat harici bir gönül alma yolu varsa, inanın hiç fikrim yok. İddialı konuşacağım fakat, Sergi Cadenas’ın çalışmalarına baktığınızda, mevcut hayal kırıklığınızı 70 yaşınızdaki gözünüzle göreceksiniz. Kırık kalbiniz sizi ,20 yaşınızı, izliyor olacak. Hatta, şanslıysanız büyümeyen çocuk Peter Pan size Neverland’den mektup bile gönderebilir!
Size tatlı doğum günü hediyem olan bu eşsiz çalışmalar, resimde kendi kendini yetiştiren bir sanatçı olan Sergi Cadenas’a ait. Sanatçı, eserlerinde bir devinim hali olarak, yılları devirişimizi kinetik sanat aracılığıyla tek portede gösteriyor. Cadenas, objelerin retinamız tarafından nasıl algılandığının farkında ve sert dikey şeritler ile onun görmek istediği şekilde algılamamızı sağlıyor. Yani, oldukça emek ve özveri isteyen bir teknik söz konusu. Şeritlerin her iki tarafında aynı portenin farklı yaşlardaki yansımaları mevcut. Böylece çalışmayı izlediğimiz açıdan eserin ortasına doğru yürüdüğümüzde çehrenin detayları birbirine yaklaşmaktaymışçasına bir görünüm ortaya çıkıyor. Karşımızdaki açıya vardığımızda, yaşlı porte adeta zımni unutuluşlarımızla dalga geçmek ve biraz da eğlenmek için bizi beklemekte.
Bir tiyatro oyuncusunun oyun sonunda gururla beklediği alkışı, doğum gününde şımarık bir çocuk gibi bekleyen sizler adına kapanış konuşması yapma vaktim geldi. Öncelikle, siz’e dahil olabilir miyim ? Sanıyorum ki, küçük şımarık bir çocuk olmak çok da zor olmasa gerek. Resimler, fırçalar ve biz’e yol gösteren usta ressamlar, doğum günümüze katıldığınız için teşekkürler. Çok incesiniz. Sergi Cadenas, size bilhassa teşekkür ederiz. Zira, genç kadının yolculuğunu ele aldığınız bu eşsiz çalışmayla günümüzü unutulmaz kıldınız. Olur da, Peter Pan aramıza katılmak isterse diye pencerimizi açtık. Onu da bekliyoruz. Çok sevdiğimiz Ölü Ozanlar Derneği’nden birkaç dizeye yer vermek istedik. Şiirimizi okuyup, pastamızı yiyelim! Unutmadan, iyi ki doğduk. “topla gül goncalarını toplayabilirken,
zaman uçup gidiyor.
bugün sana gülümseyen çiçekler
yarın soluveriyor”
