Pedro Almodovar’ın tam da pandemi döneminde çekmeye başladığı Human Voice, bir kadının terkedilişini konu alıyor. Yarım saatlik bu kısa metrajda, kısacık sürede çok fazla duyguya şahit oluyoruz aslında. Sadece öfke ve hüzün değil; intikam ve mutluluk kavramlarını da seyirciye yaşatıyor Human Voice. Fakat en önemlisi de korkusuzca hislerimizi ifade etmenin aslında ne kadar önemli olduğunu gözler önüne seriyor.
Terk edilen kadın karakterine can veren Tilda Swinton, rolünü oynamak yerine yaşıyor adeta. Bazı roller vardır ya, o rollerin başka aktörler tarafından canlandırdığını hayal edemezsiniz. Örneğin Scarface filmindeki Elvira karakterini Michelle Pfeiffer’ın dışında birinin canlandırdığını hayal etmek çok zor benim için. Human Voice’un başkarakterine de Tilda Swinton hayat vermeseydi, sanıyorum bu filmin etkisi bende bu kadar büyük olmazdı.
Peki, neydi bu kadar etkili olan bu filme dair? Bilirsiniz, eğer yakın zamanda benzer bir olay yaşadıysanız, aslında yakın zamanda olmasına da gerek yok, yıllar önce yaşadığınız bir olay da olabilir bu, izlediklerinizle kendi hayatınızda yaşadıklarınızı bağdaştırırsınız. Durum benzerdir belki. Belki karakterde kendinizi bulursunuz. Belki de mekânlar hatırlatır size bazı şeyleri, ya da geçen diyaloglar. Filmi izlemeden bir ay önce yaşadığım benzer duyguları yaşıyordu Swinton’un karakteri. Tutkuyla bağlı olduğu sevgilisi tarafından terk edilmiş bir kadın… Öfke, hüzün, sevinç, özlem… Bu duyguları korkusuzca yaşıyordu isimsiz başkarakter. Normalde bazı duyguları ifade etmekten çekiniriz hepimiz. Hele işin içinde aşk varsa bu daha da zor hale gelir. Korkarız duygularımızın açığa çıkmasından. Karşıdaki bilmesin isteriz. Gurur yaparız. Uzun zamandır ben de duygularımı böylesine açığa vurmamıştım. Herkes gibi benim de çekincelerim vardı hislerimi başkalarına göstermekten. Fakat geçen ay yaşadığım benzer olayda, tıpkı Swinton’un karakteri gibi ben de korkusuzca izin vermiştim hislerimi açığa vurmaktan. Gerçekten üzerimden büyük bir yük kalktı sonrasında, Swinton’ın karakterinde de olduğu gibi.
Almodovar’ın Human Voice filmi, hislerini korkusuzca ifade eden, birçok duyguyu bir arada yaşayan, terkedilen güçlü bir kadının hikâyesi. Güçlünün altını çizmek istiyorum çünkü duygularımızı korkusuzca açığa vurmak cesaret gerektirir. Siz de bu hikâyeye tanıklık etmek istiyorsanız bu filme bir şans verebilirsiniz.
Kaynakça:
Almodovar, Pedro, director. Human Voice. El Deseo, 2020.
https://www.imdb.com/title/tt11760792/
