Yerel seçimler yaklaşıyor. Mitingler, atışmalar gırla. Her nedense gitmedi elim hiçbirine.
Elbet,
Mansur Yavaş’a vaatlerinin maliyetini sorarak muhalefet eden Melih Gökçek’in realizm geçmişini irdeleyebilirdim.
Keza, “senin tema park ile camii ne kadar tutacak peki?” diye sormayı akıl edemese de gümbür gümbür gelen Mansur Yavaş’a yakından bakabilirdim.
Yılmaz Özdil’i hakikaten son demokrat ya da cumhuriyet sevdalısı kalem sanan beyinlere terapi uygulayabilirdim.
Gencecik insanların ölümünü birbirinden ayırmaya yeltenen asalaklara balık yağı önerebilirdim.
Çok sıkılmış olsam hani, nekrofili kelimesini henüz öğrenmiş, cümle içinde kullanmak için de Berkin’in cenazesini fırsat bilen eski bakana antibiyotik yazabilirdim.
AKP’nin İzmir mitingi sonrası çekilen, halk arasında “tohumunuzu Yunan attı” diye bilinen olayın kahramanının da 46 kromozom sahibi olduğunu hatırlatıp tanrıdan vageçmenizi, bir zahmet dileyebilirdim.
Bak şimdi aklıma geldi. Şayet Şamil Tayyar mitingin taşıma olmadığı iddiaasında ısrarcı ise, bu nefret söyleminin özeleştiri olup olmadığı hususunda ikileme bile düşebilirdim.
Yok. Bunları satır satır yazmak niyetinde değilim.
Ankara okuyan bir üniversite öğrencisi, hasbel kader de burada bir köşe sahibi olarak daha elzem bir konuyu dile getireceğim.
Kaos GL’nin web sayfasında “yönelim değil tercih rehberi” başlığı ile yer alan bir çalışma takıldı gözüme. Takipçilerine, Türkiye’nin birçok şehrindeki farklı okullarda, LGBT’leri nelerin beklediğini bu okullarda halen okuyan ya da mezun LGBT’lere sorarak yol göstermeye çalışmışlar.
Ömer’in Bilkent’i, Sedef’in DTCF’si, Orçun’un Gazi’si, Yücel’in ODTÜ’sü, Can’ ın Hacettepesi gibi ropörtajlarda Ankara okullarının kampüslerinde LGBT’ler için hayat nasıl, ne kadar zor, az çok anlatıyor.
Değişime, devrime bu denli istekli olduğumuz günlerde yapılabilecek en güzel işlerden biri bu yazıları açıp okumak. Değişime, hem de yerel seçimler öncesi herkes değişiklik ararken, kendi kampüsünden başlamak pek bir güzel olur.
Okulumuz inşaatını yeni bitirdiği kafeterya için isim arıyormuş. Ne bileyim, Barış olur, gökkuşağı olur…
Düşüncesi bile güzel.
