Bugün medyada yer alan bir haber, Amasya’da kızını bir inek karşılığında evlenmeye zorlayan babaya mahkemenin verdiği karardan söz ediyordu. Aile Mahkemesi babanın kızından uzak durması ve tedavi olmasına hükmetmişti.
ilk okunduğunda rasyonel, aslında doğru da bir karar gibi… Fakat eksik… Oldukça eksik hem de… ‘Töre’ veya ‘gelenek’ adıyla kızını satan babaların sorunu yalnızca ‘psikolojik’ değildir. Burada bahsedilebilecek daha bir çok hukuki sosyolojik sebeple birlikte çözümü için daha radikal adımlara ihtiyaç vardır.
Daha önce bir yazımda da belirttiğim gibi hukuki önlemler ve cezai süreçler bu konunun çözümünde mihenk taşlarından biridir.
Hukuki açıdan atılabilecek en mantıklı adımlar evlilik yaşını yükseltmek ve erken yasta evlendirilen kız çocuklarının sorumlularının cezalandırılmasıdır. Bununla birlikte sorunun sosyolojik boyutunun da incelenmesi gerekir. Evlendirilme yoluyla ya da evlendirilmeksizin kadınların satılması toplumdaki en hayati meselelerden biridir. Kadınlara sadece kadın oldukları için yöneltilen bu şiddet kadının özgürlüğünü kısıtlar, seçim hakkını, eğitim hakkini elinden alır ve onlara yasam alanı bırakmaz. Ve tecavüz etme, küfretme, taciz etme, dövme, tecrit etme, baskı uygulama… bunların hepsini uçlarından tutup birleştirince ortaya çıkan kavram ‘öğrenilmiş erkeklik’ ve ‘kadın düşmanlığı’. şiddetin ve ayrımcılığın kökeninde öğrenilmiş erkeklik bunun sistemleşmiş hali vardır ve bu bir ‘psikolojik hastalık’ değildir. Hastalık olarak kabul edilecekse buna hoşgörülü yaklaşmamız gerektiği de kabul edilir fakat küçük yaşta evlendirilme adıyla satılan kızların bugün toplumdaki durumu asla hoşgörülecek bir mevzu değildir. Olmamalıdır da. Bu suçlar cezai ehliyeti olan insanlar tarafından işleniyor, hasta kisiler tarafından değil…
Mahkeme babanın psikolojik tedavi görmesi gerektiğine ve ailenin yaşadığı eve yaklaşmamasına hükmetti. Aksi takdirde 3 ila 10 gün arası hapis cezası söz konusu olacak… Kızının hayatini bir inekle takasa sokan babanın cezası bizim ülkemizde bu…üç gün…
