2024 yılının sonuna geldik. Yıla veda ederken siz değerli okuyucularımıza ödül törenimizdeki formatı aktarmanın önemli olduğuna inanıyorum. Ödüller yalnızca Türk sporculara değil, ligimizde oynayan yabancıları da gidecek. Ödüllerin formatı için NBA örnek alındığından verilecek ödüller sırasıyla yılın çaylağı, yılın en iyi yedek oyuncusu, yılın en iyi kritik an oyuncusu, yılın savunmacısı, yılın en çok gelişme gösteren oyuncusu, yılın antrenörü, yılın futbolcusu ve yılın 11’i olacak.
Ödül törenleri her zaman tartışmaya açık, seçilenin de seçilmeyenin de eleştirye yol açtığı organizasyonlardır. Tabii bu da öyle olacak. Ama şunu söylemek istiyorum, dediğim gibi ödüllerin kategorilerinde NBA formatını kullandım ancak formattan aldığım ilham bununla sınırlı kalmadı. Ödülleri verirken de onların yaptığı gibi seyirci, gazeteci, profesyonel oyları gibi farklı kesimlerin görüşlerine dikkat etmeye çalıştım. Seyirci bakışı için “X” platformunda etiketlenme (olumlu görüş) gibi etkenlere dikkat etmeye çalıştım. Gazeteci görüşleri için fiziksel-çevrimiçi gazetelerde pozitif görüşe maruz kalan futbolcuları gözettim ve profesyonellerin görüşleri için de Türkiye çapında düzenlenen diğer ödül törenlerinde dağıtılan ve yine profesyonellerin oylarına başvurulan etkinlikleri değerlendirdim. Bu gibi filtrelerle her ne kadar objektif kalıp haklıya hakkını vermeye çalışsam da şu bir gerçek ki ödülü bir kişiye vereceğiz ve ben de ödülü verdiğimiz kişiye odaklı bir tonla yazıyı yazmaya çalışacağım. Bu bağlamda amaç ikinciye hakkını vermek olmayacak. Çünkü açık ki her ödül için en az üç, dört aday var ancak seçim yapmak zorundayız. Seçim de ne olursa olsun subjektiflik anlamına gelecek.
Neyse formatı anlatmak için yeteri kadar zaman harcadık, yerlerinizi alın, tören başlıyor!
Yılın Çaylağı: Kenan Yıldız
Ödülü verirken en zorlanmadığım kategorilerden biri bu oldu aslında. Sebebi şu ki ligimiz pek de gençlerin şans bulabildiği liglerden değil. Genelde yaşlı ve çilek transferlerin meskeni. Dolayısıyla milli yıldızlarımız daha avantajlıydı. Kenan’ın bir rakibi daha vardı -Arda Güler- ama o rakip sakatlıklarla çok boğuştu ve yedek kulübesinden pek kurtulamadı. Ben de ödülü vermek için Juventus’un 10 numarasından daha iyi bir aday bulamadım tabii ki. 2005 doğumlu genç, sezon başı Juventus’ta 10 numarayı aldı. Yalnızca Juventus’ta bu formayı sırtına geçirenleri düşünsek dahi ,Baggio, Del Piero, Platini ve niceleri, ödülü gencimiz alabilirdi ancak yine sezon başı Thiago Motta’nın göreve geldiği Juve’de daha çok rol olmaya başlayan Kenan 2024/25 sezonunda şu döneme kadar 4 gol 4 asistle oynadı. Skora katkısını hep önemi yüksek maçlarda yaptığından iyiden iyiye adını duyuran gencimiz skora katkısının yanı sıra çok rahat adam geçen sevilen tabirle “yatırcı kaldırcı” tarzıyla hemen her futbol severin gönlünü ve ödülü kazandı. Umarız milli sporcumuz için daha da iyi bir yeni yıl geçer.
Yılın En İyi Yedek Oyuncusu: Michy Batshuayi
Yılın ilk yarısını Fenerbahçe’de, ikinci yarıyı ise Galatasaray’da geçiren Belçikalı Anadolu yakasında sezonun sonlarında yedek kulübesinden gelip o kadar çok skora dokundu ki İsmail Kartal Fenerbahçe’sinde ana rotasyona yerleşmişti. Tabii bunda Michy’nin skora dokunuşu yanı sıra Dzeko’nun yaş faktörü de vardı ancak kendisi skor katkısı konusunu epey radikal bir hale getirdi. 2023/24 sezonunda yalnızca 17 maçta 11 oynadığı -toplam 43- dönemde 24 gol 3 asistlik katkı verdi. Yeni sezonda kendini Avrupa yakasında bulan Michy, hem Icardi’nin yanına gittiğinden hem de takıma Osimhen katıldığından kendini kulübede buldu ancak özellikle Trabzonspor maçında maçı 4-3’e getirdiği toplam 7 golle katkıya devam ediyor. Bu bağlamda ödülü hak eden Michy’ye başarılı bir yeni yıl diliyoruz.
Yılın En İyi Kritik An Oyuncusu: İrfan Can Kahveci
İngilizcedeki “clutch” kelimesinden yola çıkarak verdiğimiz bu ödülde maçların ya son bölümlerine ya da skorun dengede olduğu dakikalara odaklandık. O dakikalarda ön plana çıkan bir isim vardı ki İrfan Can Kahveci oldu. Ödül doğası gereği de oldukça tartışmaya açık bir ödül ve İrfan da 2024/25 sezonunda epey düşüş yaşadı ancak yılın ilk yarısında formdan düşen Fenerbahçe’de o kadar çok maç aldı ki ödülü vermeyi uygun gördüm. Yılın ilk yarısında, İsmail Kartal Fenerbahçe’sinde 46 maçta rol aldı, 30’unda kendini ilk on birde bulan İrfan, yoğun tepki ve ıslıkla başladığı sezonu 18 gol 10 asistle tamamladı. Özellikle ligin ikinci yarısında sarı lacivertli ekibi adeta sırtına alıp ya son dakikalarda skora dokunan ya da dengeyi bozan gollere dokunan İrfan, kariyeri boyunca epey eleştiri aldığı sakatlık ve fiziksel kapasite sorunlarını da giderdi ve çok iyi bir sezon geçirdi. Sezonun ikinci yarısına rağmen neden ödülü aldı derseniz Jose Fenerbahçe’sinde hemen herkesin formdan düşmesini İrfan’a yormayı doğru bulmadım. 2025 yılında İrfan’a başarılı bir yıl diliyorum. Umarız yakın geçmişteki formunu tekrar yakalar.
Yılın Savunmacısı: Davinson Sanchez
Aynı Amerikalılar gibi bu ödülü verirken sporcunun oynamadığı maçlarda takımları ne kadar sıkıntı çekiyor kriterine odaklanırsak Davinson’un oynamadığı maçlarda yerine oynayan Nelsson ile kendisini karşılaştırdığımızda Galatasaray adına siyahla beyaz kadar fark oluyor denebilir. Ligimizdeki stoper profillerden epey farklı, atletizmiyle yaklaşık son bir buçuk yılı domine eden Sanchez, Galatasaray’a gelmeden önce Tottenham’da yaşadığı düşüşün ardından o kadar net bir çıkış yaptı ki zaten Kolombiya döneminden beri Avrupa’nın en gözde savunmacılarından olan bu adam takımda tutulması dahi Galatasaray’ın şampiyonluk adına attığı dev adımlardan biri oldu. Sonuna kadar hak ederek ödülü alan Sanchez’e başarılarla dolu yeni bir yıl diliyoruz.
Yılın En Çok Gelişme Gösteren Oyuncusu: Yunus Akgün
NBA’de de olduğu gibi genelde en çok adayın yer bulduğu ödül budur. Türk futbolunda da böyle aslında. Özellikle eski ve şimdiki takım arkadaşları -Kerem Aktürkoğlu-Barış Alper Yılmaz- bu ödülü ondan almak için epey ciddi yarıştı ancak Yunus öyle bir devre oynadı ki işler çığırından çıktı. Ligde oynadığı son Kayseri maçında toplam 86, topla 60 metre mesafe kat edip 123 km/h hızla topu filelere yollayan Yunus öyle bir devre oynuyor ki bu ödülü aldıktan sonra formunu buna biraz daha yakın tutarsa gelecek sezon için yılın futbolcusu ödülünü muhtemelen Avrupa’nın beş büyük liginden birinde lejyonerlerimizden biri olarak alacak. Yunus’u tebrik ediyor ve başarılarının devamını diliyoruz. Umarım milli yıldızımız formunu Dünya Kupası elemelerine de yansıtır.
Yılın Antrenörü: Okan Buruk
En kestirme verilen ödüllerden biri oldu aslında. Ligde son iki yılda kupayı alan ve ufukta gözüken 3. kupaya giden hocanın rakipleri milli takımda son dönemde buruk bir tat bıraktı ve bir başka rakip de koltuğundan oldu -Vincenzo Montella-İsmail Kartal. Okan hoca sezon başı Young Boys elenişi gibi ufak çaplı skandal oyunlardan da başarılı Avrupa Ligi yolculuğu ile sıyrıldı ve soru işaretsiz şekilde ödüle uzandı. Elindeki ligin çok üzerinde olan kadronun hakkını veren şampiyon hoca özellikle her sezon bir yerliye sihirli bir dokunuş yapmayı başarıyor ve kadronun eksiği içerden kapanıyor. Bir antrenör için en önemli kıstaslardan biri de formdan düşen ya da sahneye çıkmayan genç oyunculara kattıklarıdır. Buruk kazanan kimliğine bunları da ekledi Avrupa kulüpleri için de bir aday haline geldi. Ödül için tebrik edip hocaya başarılı bir yeni yıl diliyoruz.
Yılın Futbolcusu: Hakan Çalhanoğlu
Bu ödülü de oldukça somut gerçeklerle verdim aslında. Milli takımda o olmadığında oyunun geldiği hal, aday gösterildiği Ballon d’or, Inter’de yaşadığı Lig ve Süper Kupa şampiyonluğu, İtalya sezonun orta sahası ödülü, takvim yılına sığdırdığı 12 gol 3 asist, güncel futboldaki belki de en iyi regista -İtalyacadan gelen, genelde altı numarada enerji-dribling ile değil zeka ve pas yetenekleriyle takımı yöneten oyuncu… Bu gibi epey somut gerçekler Türk futbol severler ile pek de yıldızı barışmayan bu adamın ödülü almasına sebep oldu. Hakan kariyerine 10 numarada başladığından akıllarda biraz öyle kalmış olabilir ancak Simeone Inzaghi Inter’iyle rolü değişti ve bu rolü o kadar iyi oynuyor ki milli yıldızımız Avrupa için Edirne, Van arasında olduğundan çok daha önemli bir yıldız. Hakan’a da başarılarla dolu bir yıl diliyorum. Umarım 2002’den beri Dünya Kupası görmeyen ülkemize harika jenerasyonumuzla 24 yıl sonra bir turnuva oynatmayı başarır.
Yılın 11’i:
Fazla söze gerek yok, işte Süper Lig’in genlerine işleyen 4-2-3-1 dizilişiyle yılın 11’i:
Görseller Juventus, Galatasaray, Fenerbahçe, UEFA ve Depositphotos sayfalarından alınmıştır.
