KÂTİL VE MAKTUL
Bu, kaçmakla seni ardımda bıraktığımı sandığım en çaresiz hikayemin son narası. Şimdi seni karşıma alabilsem benden, senden ve hatta bizden hiç bahsetmiyormuş gibi, üstü karalanmış cümleleri silgiyle temize çekmeye çalışır gibi; kâbuslarımdan adını sayıklayarak uyandığım gecelerin hesabını bembeyaz avuçlarına bırakmaya gücüm yeter mi? Yüzüm ve ellerim semaya, vücudumun her bir zerresi kapkara toprağa kanlar
Devamı