Son günlerde fark ettim ki hepimiz bir bahane bulmuşuz ve onun arkasına sığınıp devam ediyoruz hayatımıza. “İnan ki hiç zamanım yok, aslında tiyatroyu çok severim ben!” diyenler ile “Bu oyunları çok takip edemiyorum, sen nereden öğreniyorsun?” taraftarları bir rekabet içindeler sanırım. Anladığım kadarıyla “güzel” oyunlara yalnızca belirli kişiler gidiyor ve diğerlerine yer kalmıyor. İşte bu
Devamı

23 Kasım akşamı kendimi Meb Şura Salonu’ndan Ankara ayazına atarken düşündüm: “Uzun zamandır bu kadar keyif aldığım bir oyun izlememiştim.” Ve benimle birlikte salonu tıklım tıklım dolduran onca izleyicinin de benzer bir tatlı sarhoşluk ve keyif içerisinde dağıldığını, yüzlerindeki gülümsemenin oyun bittikten sonra bekledikleri uzun çıkış sırasında bile yerini koruduğunu gördüm; demek ki tahminlerimin aksine, oyun
Devamı