Birimize bir şey olursa kalanlar ne yapar diye sorulduğunda, ‘Kalanlar, ölenler için şiirler yazar.’ denilerek bekleniyordu ölüm. Hemen her milletin tarihinde zihinlerden kazınamayacak yaralar vardır. Günümüzde hayat hiçbir şey olmamışçasına devam ediyor olsa da birilerinin kalbindeki ateş asla sönmez. İnsanlar ölmüş, canlar yakılmış, insanlık kül olmuştur. Bana göre, 2 Temmuz 1993’te Sivas’ta olanlar da Türkiye
Devamı

İmdat! Kurtarın bizi. Soluk al soluk ver. Teneffüs. Ve böyle başladı yolculuk. Bir kıvılcım… Yolun sonu “ve yanan mum biter soğur cehennem bile”. 15. yüzyılın sonu 16. yüzyılın başları, Muhyiddin Abdal nefes olacaktır insan nedir bilmek isteyenlere. Bir solukta anlatacaktır özelliklerini. Yıl 2013; İlk Şarkılar Albümü, İnsan İnsan bestesi ile Fazıl Say, şiir Muhyiddin Abdal,
Devamı

Sivas’ın çığlıkları tam üç gün önceydi. Bugün 5 Temmuz 1993. Sivas sınırlarını aştık, Erzincan’dayız şu an. Yol alıyoruz bir köye doğru. Ve geldik işte, o köydeyiz… Burası hayatlarını küçük mutlulukların kocaman dünyasında geçiren tertemiz bir köy. Burası Başbağlar. u akşam gökyüzüne farklı bir çığlık yükselecek . Bugün aydınlar değil köylüler teslim edecekler canlarını, farkında bile
Devamı

Sis Özenle boyadım ipliğini sevginin, Gidip de bulamamanın incinmiş rengine. Sisi gümüş bir rüzgarla tepelerden eğirdim, Dokudum yalnızlığın bu serin kumaşını, Sesime ayrılıklardan bir gömlek diktim. Ölümü tastamam ezberledim de geldim, Dilimde bu buruk türkü tadıyla Bilmem ki buradan nereye giderim. Sonunda kendime bir top yangın edindim, Soluğumla besledim dudağımın ucunda. Ömrümün külüydü savrulan hep
Devamı