MARTHA: Bıktım usandım artık bu ruhu taşımaktan anne.. Günü gelse de kavuşsam o güneşin altında bütün soruların küle döndüğü topraklara. Buraya ait değilim ben.   Ne yapmak gerek peki? Yaşamak için. Nefes alabilmek için. Hakkım olan hayatım için. Yaşamın tasviri nerede? Ben ve benim aramdaki bu mesafe… Bir ağaç gövdesine dolanan sarmaşık gibi, sonradan
Devamı