Tag Archives: Zülfü Livaneli

İçindeki İnsanlığı Bulmak İsteyenlere Livaneli’den “Huzursuzluk”

Doğma büyüme bir Ankaralı olarak İstanbul’da geçirdiğim son iki ay beni fazlasıyla değiştirdi. Öncelikle bu şehrin -denizine rağmen- Ankara’daki sakinliğe dair tek bir iz dahi taşımadığını söylemem lazım. Ancak tüm karmaşasına ve de şanı yürümüş trafiğine rağmen burada benim en çok dikkatimi çeken, sokağa adımımı attığım anda Türk vatandaşlardan çok Arap ve Suriyelilerin olmasıydı. Tüm
Devamı

Dizelerden Notalara

Önce sesler vardı. Dünya üzerindeki bütün alfabelerde farklı harfler, farklı sıralamalar halindeydiler. Sonra “söz” oldular birer birer. Yan yana getirmeye başladı insanlar harfleri, değişik düzenlerde. Matematiksel olarak sonsuz sayıda yapabileceğimiz kelime vardı ellerinde. Sonra şairler doğdu dünyanın dört bir yanında. Seslerden ve harflerden çok daha önce yeryüzüne gelmiş olan manevi bir şeyin ağırlığı altında ezilmekteydiler:
Devamı

Notalar, Berkin İçin Dile Geldi; Uyu Berkinoğlan Uyu

  “Çocuklar uyurken sessiz olunur, ölürken değil.” Biz de susmadık. Şarkı söyledik. Bidiğinizden, daha once duyduklarınızdan çok farklı bir şarkı. Şarkımızı Berkin için, bir ninni eyledik. 11 Mart Salı sabahı haberi aldığımda okula gitmek için hazırlanıyordum. “Bugün çok karanlık bir sabaha uyandık. Berkin’i kaybettik. Bu böyle gitmez, bu böyle bitmez.” dedim acının ilk titremesiyle. Gün
Devamı

M. Kemal Filmi mi Çeksek Ustam? – 2

arih, kaydedilen geçmiş, geleceğe ait olanlarla dalga geçen bir sosyal bilimdir. İnsanlık Yehuda’yla, Kabil’le, Brütüs’le güvenilmezliğini göstermiş, Machbet’le ihtirasını, kıskançlığını taçlandırmıştır. Tarih, varlığını insanlığın sıkışıp kaldığı çemberde sürekli hatalar yapmasına borçludur. Hataların acıklı komedyasından ibarettir. Acıklı olduğu kadar acımasız da olan tarih kişilerin bellekleriyle, sararmış sayfalarla, tahtakurularının yiyip bitirdiği sandıklarla yetinmez. Hep daha fazlasını isteyen,
Devamı