“Hayat, ıstırap ve keder verirse sükuneti müzikte arayınız”
Konfüçyüs
Üst üste gelen sınavlar, biriken projeler ve bitmek bilmeyen ödevler, stres yaratan unsurlar biz öğrenciler için. Bu sıkışık dönemde Konfüçyüs’ün yazımın başında belirttiğim sözü benim için bir çıkış noktası oldu ve klasik müzikle stresimden kısmen de olsa arınabileceğime kanaat getirdim. Konsere gitmeden önce yaptığım küçük çaplı bir araştırma sonucunda piyanist Vikıngur Olafsson‘un kendine has bir yorumu olduğunu ve eserlerin duygularını dinleyenlere çok başarılı bir şekilde aktarabildiğini öğrendim. Konser günü klasik müzik dinlemenin verdiği huzuru hissetmek istememin yanı sıra, Olafsson’nun yorumuna olan merakım da ağır basmaktaydı. Konsere olan ilginin oldukça fazla olduğunu ve katılım oranın yüksek olduğunu gözlemledim. Konser salonu, yeni yılın gelişini müjdelercesine sade ama şık şekilde süslenmişti. Geçen sene olduğu gibi balkon kırmızı kurdelelerle renklendirilmişti. Sahnenin ortasında duran siyah kuyruklu piyano, başrol oyuncusu olduğunun altını çizercesine vakur bir tavır sergilemekteydi.
Bilkent Senfoni Orkestrası Salonu
Alkışlar eşliğinde yerini alan orkestra müzisyenlerini takiben Olafsson sahneye geldi ve biz müzikseverleri oldukça içten bir şekilde selamladıktan sonra en yakın arkadaşı olan piyanonun karşısına geçti. Konserin başlamasıyla birlikte müziğin güzelliği karşısında hafif bir ürperti hissettim. Sanki Olafsson, dans eden notalarla en derinlerdeki duygularımıza dokunmayı başarmıştı.
Tutkulu bir müzisyenlik, patlamaya hazır bir ustalık ve entellektüel merakın az bulunur bir karışımına sahip bir piyanist olan İzlandalı piyanist Vikıngur Olafsson, başarısı dünya çapında kabul görmüş bir sanatçı. Amerika’daki ve Avrupa’daki birçok orkestra ile performans sergileyen genç piyanist, İzlanda’da dört kez “Yılın Müzisyeni” ödülünü olarak başarısını taçlandırmış. Bugüne kadar üç albüm sahibi olan Olafsson’un müziği EPTA (European Piano Teachers Association) dergisinde“sıradışı bir algılama ve derin bir olgunluk” olarak tanımlanırken; Piano News Magazine’de “Büyük bir yetenek…Bu genç piyanisti dinlemelisiniz!” yorumuyla sanatçının başarısına dikkat çekilmiş.
Vikıngur Olafsson
J. Brahms’ın eserleri Olafsson‘un yorumuyla zenginleşti ve Olafsson‘nun orkestrayla olan müthiş uyumu dinleyenler için oldukça lezzetli bir dinleti şöleni yaşanmasını sağladı. Özellikle Brahms’ın piyano konçertosu, merkezde solistin maharetlerinin sergilenmesinden öte, orkestra ve solistin tınısal ve yapısal olarak bütünleştiği senfonik akış doğrultusunda bir amaca sahip olduğu için Olafsson ile orkestranın ahenkli dansı dinleyicileri fazlasıyla etkiledi.
İkinci yarıda bizlere veda eden Vikıngur Olafsson, kesilmeyen alkışlarımız sayesinde birçok kez sahneye döndü ve sonunda bizleri kırmayarak Brahms’ın yakın dostu olan ve Romantik anlayışın öncülerinden büyük besteci Schumann’nın eserlerinden kısa bir parça paylaştı bizlerle. Sonrasında konser, Tchaikovsky’nin 13.yüzyılda yaşamış soylu bir kadın olan Francesca de Rimini’nin trajik hikayesini anlattığı eseri ile devam etti. “Francesca da Rimini” duygu yoğunluğu bakımından oldukça zengin bir besteydi. Tchaikovsky’nin bu “senfonik şiir” çalışması, genel ahlaki eğilimlere ters bir aşk yaşayan ruhların sonsuza dek acı çekmeye mahkum olması temasına sahipti ve Francesca’nın melankolik hikayesini orkestranın başarısı sayesinde yüreklerimizde hissederek dinledik sanki.
Hayatın getirdiği ıstırap ve kederden bir nebze de olsun uzaklaşmamızı sağlayan piyanist Vikıngur Olafsson notaları ahenkle dans ettirmesinin yarattığı olağanüstü estetik zevkin haricinde genç yaşında kazandığı ödüller ve başarılarla da bana ilham vermiş oldu. Yeteneklerimizi çok çalışma ile destekleyip değerlendirdiğimiz takdirde başarının her zaman bizimle olacağının kanıtıydı adeta. Bu güzel konsere gittiğim için büyük bir mutluluk duymaktayım ve klasikleşmiş birçok eseri bir de Vikıngur Olafsson yorumuyla dinlemenizi şiddetle öneririm.
KAYNAKÇA
https://vikingurolafsson.com/media/
“Brahms the Viking” konser programı
