Karantina sürecinde çoğumuzun en çok yaptığı aktivitelerden bir tanesi müzik dinlemek. Neredeyse her gün saatlerce müzik dinlediğimiz için de -en azından ben kendi adıma- bu sürecin öncesinde olduğundan çok daha fazla, yeni şarkılar keşfetme ihtiyacı duyduğumu söyleyebilirim. Tam da böyle bir zamanda özellikle de yedi yıllık aradan sonra ilaç gibi gelen bir albüm geldi The Strokes’tan o da The New Abnormal. Albümü daha dinlemeden dahi kapağı oldukça dikkat çekiciydi bana göre. Grup, albüm kapağında 80’lerin dışa vurumcu ressamı Jean-Michel Basquiat’ın Bird on Money isimli eserini kullanmış.
Her ne kadar yedi yıllık uzun bir süre için 9 şarkı az gibi gözükse de şarkıların uzunlukları grubun önceki albümlerindeki şarkıların sürelerine kıyasla ortalamanın üstünde uzunluklarda. Tabii ki de bu kadar aradan sonra birçok şarkıyla karşılaşmak isterdik ancak şarkı sayısından da öte bu albümden asıl beklentimiz aslında grubun kendini tekrarlamaması ama aynı zamanda da o çok özlediğimiz hallerini bize tekrardan yaşatmasıydı. Sonuç olarak da bunun çok benzeri oldu aslında. The New Abnormal, o özlediğimiz The Strokes havasını korurken bir taraftan da grubun sound olarak eskiye nazaran biraz daha durulduğunu ve aynı zamanda da asıl anıldığı genre haricindeki suların yakınında dolaştığında da ortaya keyifli bir sonucun çıkacağını bizlere yine kanıtlamış oldu.
