“İnsanlar güzellikleriyle ve biçimsizlikleriyle her daim sanatın merkezinde oldular. Ve hâlâ, yıkıyorken ve inşa ediyorken, bu dünyadaki denge merkezlerinin arayışındalar”. Hiba Aizouq
İnsanın güzelliğinin ve biçimsizliğinin, insanın en güçlü ifade araçlarından biri olan bedende yansıtılması ile ruhumuzun dehlizlerine terk ettiğimiz hislerle bizi yüzleştiren bir sergi çıkıyor karşımıza.
99 Kadın’ın hiçbirinde vücut hatlarını detaylarıyla görmemiz mümkün değil. Hatların silikliği ve dolayısıyla konu edinilen insan formlarının sınırsızlığı kişileri etten çerçevelere hapsolmuş zihinler olarak görmemizin önüne geçerken yarattığı belirsizliğin özgürlüğünde bu formların isyanlarını ve kırgınlıklarını, üzüntülerini ve hiddetlerini, varlıklarının o biricik anda özünü oluşturan bütün isimsiz kıvılcımlarını hissetmemize olanak tanıyor. Formlar; yaşanmışlıkların, henüz gerçekleşmemiş ve belki de gerçekleşme ihtimali çoktan yitip gitmiş olan beklentilerin yükünü tüm uzuvlarıyla taşırcasına otururken ya da uzanırken var oluyorlar. Kimi eserlerdeyse tüm düşüncelerinin ve benliklerine hükmeden tüm duygularının çehrelerinin hatlarına ilmek ilmek işlediğini göz göze geldiğimiz anda fark ediyoruz. Bu “karşılaşma” etkisinden saniyeler içerisinde sıyrılabileceğimiz, gözlerimizi kaçırarak kendimizi olası etkilerinden koruyabileceğimiz türden bir karşılaşma değil. Gözler birbirine değdiği anda onarıldığına inanmak istediğimiz yaraların bir bir açılarak dile geldiği, o güne kadar susturulmak zorunda kalmış çığlıkların gözler aracılığıyla kurulan o gizli köprü içerisinde yankılandığı, şefkat ve anlayış ağlarıyla örülmüş bir iletişim başlıyor ve tam olarak bu andan itibaren dış dünya etkisini yitiriyor. İki taraf da birbirinin acılarını anlıyor ve onlara ortak oluyor, sessizliğin uçsuz bucaksız uzayında sadece yaşanmış ve yaşanmakta olana değil, geleceğe dair de iyileştirici bir diyalog başlıyor. Anlaşılmasının imkansızlığına inandığımız olgu ve olaylar, yalnızlığımızın çaresizliğinde kıvrandığımız yaşam dilimlerimizde bağlamın şekillendirdiği gölgeler aracılığıyla evrenselliklerini belirtiyor.
Sergideki resimlerin büyük bir çoğunluğuna da ismini veren ve eserlerin iç dinamiğini belirleyen günün belirli zaman dilimleri, kadınların ruh halleriyle oluşturdukları ahenk içerisinde arzuların ve tutkuların kızıl ateşiyle insanın içini kavuran, mavinin dinginliği ile yitip gidenlere selam yollayan, yeşilin özgürlüğünde yeniden inşaya yer bırakan birer hikâye anlatıcısına dönüşüyorlar.
“Dawn”da bekleyişle geçen bir gece, belki de bir ömrün sonunda doğmakta olan güne ve getirilerine küsmüşçesine kollarıyla duvarlar inşa eden bir kadın formu görüyoruz. Gözlerinde benliğinin bütünlüğünü korumak, gelebilecek hasarlara karşı önlem almak istercesine sert ve bir o kadar da incinmiş bir bakış…
“Golden Hour Light” ise bireyin yalnızlığının duru güzelliğini tutkunun bütün tonlarıyla yansıtıyor. Kendisinden sevgisini zarif dokunuşlarıyla esirgemeyen, gün batımının coşkuyla parıldayan kızıl ışıklarıyla donatılmışken kendi iç dünyasının enginliğine dalıp gitmiş bir ruh…
Sergideki pek çok eserin kadını ve kadınlığı etkileyen sosyal dinamiklerden izler taşıdığı izlenimine sahibim. Sonu gelmeyen beklentilerden, her türlü girişimin karşısına çıkan yıldırma çabalarından, her daim son derece sınırlı bir çerçeveye hapsedilmeye çalışılmaktan yılmış, bakışlarıyla isyan ateşini yakan ve tüm zorluklara inat güçlerinden hiçbir şey kaybetmemiş kadınlar… Kimi zaman rüzgarla kudretle bir esen, kimi zamansa bir akşamüstü yeşilin akışkan dünyasında umursamazca dans eden formlar… Her bir çift gözün anlattığı, kendisini hissedecek olanı bir ömür boyu beklemiş özel birer yaşam deneyimi var.
En temel ihtiyaçlardan olan anlaşılmayı, anlamayı ve dayanışmayı her bir fırça darbesi ile tuvale aksettirdiği eserleriyle tanışma fırsatını bizlere tanıdığı için Hiba Aizouq’a teşekkürlerimi sunuyorum. Eserlerin tamamıyla tanışmak, belki de derin bir sohbete dalmak için: https://www.hibaaizouq.com/copy-of-unconditional-stories?pgid=kusjz4b6-87b5e953-db43-48bd-93ff-9b2744c27600. adresini ziyaret edebilirsiniz.
Kaynakça
Aizouq, Hiba. After Midnight. 2021, Acrylic on Canvas, CerModern, Ankara.
Aizouq, Hiba. At Night Waiting. 2021, Acrylic on Canvas, CerModern, Ankara.
Aizouq, Hiba. Afternoon. 2021, Acrylic on Canvas, CerModern, Ankara.
Aizouq, Hiba. Dawn. 2021, Acrylic on Canvas, CerModern, Ankara.
Aizouq, Hiba. Golden Hour Light. 2021, Acrylic on Canvas, CerModern, Ankara.
Aizouq, Hiba. Portrait. 2021, Acrylic on Canvas, CerModern, Ankara.
Aizouq, Hiba. Portrait. 2021, Acrylic on Canvas, CerModern, Ankara.
