“Harese nedir, bilir misin? Develerin çölde çok sevdiği bir diken var. Deve dikeni yedikçe ağzı kanar. Tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doymaz… Ortadoğu’nun âdeti budur, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. Kendi kanının tadından sarhoş olur.” Huzursuzluk, sayfa 46 Başlamadan
Devamı

Doğma büyüme bir Ankaralı olarak İstanbul’da geçirdiğim son iki ay beni fazlasıyla değiştirdi. Öncelikle bu şehrin -denizine rağmen- Ankara’daki sakinliğe dair tek bir iz dahi taşımadığını söylemem lazım. Ancak tüm karmaşasına ve de şanı yürümüş trafiğine rağmen burada benim en çok dikkatimi çeken, sokağa adımımı attığım anda Türk vatandaşlardan çok Arap ve Suriyelilerin olmasıydı. Tüm
Devamı