Yang’dan Sonra, Kogonada’nın ikinci uzun metraj filmi. 96 dakika, sinematografi bakımından oldukça güçlü. Kamera, müzik ve renklerin kullanımı oldukça hoş. Ayrıca uzun süre sonra izlediğim en güzel açılış sahnelerinden birine de sahip. Film belirsiz bir gelecekte artık yapay zekanın ve teknolojinin ete kemiğe bürünmüş haliyle insanların arasında yer aldığı hatta ailelerin bir parçası olduğu bir
Devamı

Sally Rooney tarafından yazılan ve diziye uyarlanmasıyla da büyük ses getiren Normal İnsanlar‘ı okumak için ancak fırsat bulabildim. Dilinin oldukça yalın olduğunu söyleyebilirim. Buna rağmen kolay okunabilen bir kitap olduğunu düşünmüyorum. Kitabın okunmasını zorlaştıran etken anlatılan hikayenin herkesin kendisinden bir parça bulabilecek kadar hayatın içinden olması. Baş karakterlerimiz Marianne ve Connel. Bu iki insanın lise
Devamı

Joe Penhall’ın Blue/Orange adlı oyunu, okuyucuyu, yakında rehabilitasyondan çıkacak olan Christopher adlı zihinsel sorunlu bir yan karakter etrafında iki psikiyatrist arasındaki çekişmeli bir güç dinamiğine götürüyor. Pratisyenlerin karşıt fikirlerini tanıtan oyun, hastanın geçmiş yaşamı ve ruhsal durumu hakkında da bilgilendirici kesitler sunmaktadır. Ancak seyirciye oyun boyunca – ne Christopher’ın kişisel geçmişi ne de akıl hastalığı için
Devamı

Roza Hakmen’e hayranlık uyandıran çevirisi için sonsuz teşekkürler. Son dört ayımı uzun zamandır okuma listemde olan bir roman serisini okumaya adadım. Görece kısa bir kitabı okurken çoğu zaman bizde iz bırakanlar kitabın yalnızca karakterleri, kurgusu ve edebi yönüyle kendisiyken, aylarımıza gözünü dikmiş bir kitap sadece yazarının yaratımıyla iz bırakmakla yetinmez ve öyle derin bir şekilde
Devamı