Lame duck terimi, Türkçe’ye “topal ördek” olarak çevrilebilir. Bu ifade, genellikle politikacılar veya liderler için kullanılan, görev süresi bitmek üzere olan ve etkisiz hale gelmiş bir lideri tanımlamak için kullanılır.
Büyük Buhran dönemi, 1929’da Wall Street’in çökmesiyle başlayan ve 1930’ların ortalarına kadar devam eden ciddi bir ekonomik kriz dönemi olması niteliğiyle lame duck olgusunun belki de en çarpıcı örneklerinden birini sunar. Başkan Herbert Hoover, Büyük Buhran’ın başlangıcında Amerika Birleşik Devletleri’nin başındaydı ve bu zorlu dönemin çözümü konusunda çeşitli politikalar denedi. Ancak, 1932 başkanlık seçimlerinde Franklin D. Roosevelt’e karşı yenilgiye uğradı.
Hoover’ın seçimleri kaybetmesiyle, ‘lame duck’ olarak adlandırılabilecek bir dönem başladı. Yeni başkan olan Roosevelt, göreve başlamak için Mart 1933’ü beklemek zorundaydı. Bu dönemde, Amerikan ekonomisi derin bir durgunluk, halk ise büyük bir belirsizlik içindeydi. Hoover’ın liderliği altında alınan kararlar artık etkisiz hale gelmişti ve Roosevelt’in göreve başlamasıyla birlikte yeni politikalar ve tedbirler bekleniyordu.
Büyük Buhran döneminde lame duck olgusu, ekonomik belirsizliği artırdı ve piyasalarda dalgalanmalara neden oldu. Hoover’ın son günlerinde alınan kararlar, krizi çözmek için yetersiz kalıyordu ve halk, yeni liderlik altında daha etkili çözümler arıyordu. Bu lame duck dönemi, ekonomik çalkantıların yanı sıra politik belirsizlik ve toplumsal huzursuzlukları da beraberinde getirdi.
Roosevelt’in göreve başlamasıyla birlikte, Yeni Anlaşma politikaları ve Büyük Buhran’a karşı alınan çeşitli ekonomik tedbirler devreye girdi. Bu politikalar, lame duck döneminin ardından ekonomik toparlanmayı hızlandırmaya yardımcı oldu ve Büyük Buhran döneminin sona ermesine katkıda bulundu.
Büyük Buhran dönemi, lame duck olgusunun ekonomik açıdan önemli bir örneğidir. Görev süresi sona ermek üzere olan bir liderin etkisizliği ve yeni liderin politikalarının belirsizliği, ekonomik kriz ortamında ek bir belirsizlik unsuru olarak ortaya çıkmıştır. Bu dönem, liderlik değişiminin ekonomik ve toplumsal dinamikler üzerindeki etkilerini göstermesi açısından da önemli bir örnektir.
Bir başka örnek olarak, lame duck olgusu İngiltere’nin Brexit sürecinde de görülebilir. Özellikle Theresa May’in istifası ve Boris Johnson’un başbakanlığa gelene kadar geçen süre, belirsizlik ve politik istikrarsızlık dönemini temsil etti. May’in istifasıyla birlikte, İngiltere’nin AB’den ayrılma sürecinde liderlik boşluğu ortaya çıktı ve Brexit süreci daha da karmaşık hale geldi. Bu lame duck dönemi, ekonomik belirsizliği artırdı ve yatırımcılar ile iş dünyası arasında endişeye neden oldu.
Sonuç olarak, lame duck olgusu, liderlik değişiklikleri veya görev süresinin sona ermesi durumlarında belirsizlik ve etkisizliği temsil eder. Bu dönemler, ekonomik açıdan piyasalarda dalgalanmalara yol açarken, borsalarda genellikle belirsizlik ve volatiliteye neden olabilir. Yatırımcılar, şirketin geleceği hakkında belirsizlik içinde oldukları için bu dönemlerde genellikle temkinli davranırlar. Hisse senetleri ve diğer varlık fiyatları bu belirsizlikten etkilenebilir ve dalgalanmalar yaşanabilir. Ancak, yeni liderlik veya politika değişiklikleriyle birlikte, lame duck dönemleri olumlu sonuçlar da doğurabilir.
