- Her şeyi yazılı olarak önceden planlayın.
Yapmanız gerekenleri unutmamak için de oldukça etkili olan “her şeyi yazma” yöntemi, size hem görsel hem de somut bir hatırlatma da sağlar. “Motivasyon kısmı nerede?” diyorsanız, işleriniz bittikçe bu yazılı listenin üstünü adım adım çizmenin hazzını hayal edin.
- Bir arkadaş bulun.
Yapmanız gereken işleri veya benzer işleri yapması gereken, düzenli ve sıkı çalıştığını bildiğiniz bir arkadaşınızla birlikte çalışmak oldukça motive edici olabilir. Fiziken yan yana çalışmasanız da birbirinizle üzerinde çalıştığınız ödev, sınav, proje hakkında konuşmak, bitirdiklerinizi göstererek karşılıklı destek aldığınız ve sağladığınız bir arkadaşlık oldukça motive edici olabilir.
- Dikkatinizi çekecek şeylerle çalışın.
Eğer yapmanız gereken iş gerçekten can sıkıcıysa, onu albenili bir hâle getirmeye çalışın. Tekrar yazmanız gereken notlarınız varsa hoşunuza giden renklerde kağıtlar ve kırtasiye malzemeleri kullanabilir, okuduğunuz sıkıcı makaleyi hayatınızla ilişkilendirmeye çalışabilir, çalışma ortamınızı ve gereçlerinizi daha çekici kılacak düzenlemeler yapabilirsiniz.
- Düzenli aralıklarla ara verin.
Sabahtan akşama kadar veya gece yarısından sabaha kadar bir şeye odaklanmak, birçok insanın denediği bir şey olmakla birlikte, neredeyse imkânsız olan bir iddia. Yapılsa bile, insanoğlunun dikkatini verebilme süresi düşünüldüğünde, oldukça verimsiz olurdu. Neyle uğraşıyor olursanız olun, düzenli aralıklarla ara vermek işi daha dayanılabilir kılacaktır. Özellikle verimli bir sistem arıyorsanız Pomodoro metodu size göre olabilir: 25 dakika kesintisiz (telefona bakmadan, uzaklara dalmadan) iş, 5 dakika mola, ve her dört 25 dakikalık iş diliminin sonunda uzun, 15 – 30 dakikalık bir ara.
- Ufak işleri önce halledin.
Yapmanız gereken işlerden kısa zaman alacak olanları hemen yapıp aradan çıkartın. Beş, on dakikanızı alacak maili yazın, faturayı ödeyin, aramanız gereken yeri arayın, ödevinizin çıktısını alın… Daha sonra saatlerinizi alacak daha önemli işlere geçin; birçok şeyi halletmiş olmanın gururu ve mutluluğuyla motive olacaksınız.
- Erken kalkın.
Çok çekici bir öneri gibi görünmese de ufak bir örnekle bunu cazip kılmaya çalışalım. Bugün yapmanız gereken işlerinizin beş saat sürdüğünü varsayalım. 10.00’da kalkarsanız, kahvaltı ve öğle yemeğine yarımşar saat harcadığınızı düşünürsek (ki muhtemelen daha uzun olacaktır), işleriniz bittiğinde saat 16.00 olacak. Öğleden sonranızın büyük bir kısmı harcandı. Peki ya 7.00’de kalkarsanız? Bu sefer işlerinizi bitirdiğinizde saat 13.00 olacak. Gün neredeyse daha yeni başlıyor!
- İşiniz bitmeden masayı terk etmeyin.
Bazı işler vardır ki ruhunuzu emer. Zorla da olsa bu korkunç canavarın üstesinden gelmeniz gerekiyorsa kendinize kesin bir kural koyun: Bu iş bitmeden burayı terk etmiyorum. Dikkatinizi dağıtan şeyleri bir kenara koyun, ertelemeyi bırakın, canavara saldırın ve o ölmeden masayı terk etmeyin. Göründüğü kadar korkunç bir yöntem değil.
- Çalışma yerinizi ve malzemelerinizi değiştirerek sıkıntıyı defedin.
Özellikle sıkıcı bir çalışmanız varsa, çalışma esnasında mola verdiğinizde başka bir mekana taşınmak (odadan mutfağa, kütüphaneden fakülte koridoruna…) sizi rahatlatabilir. Aynı şekilde, daha başlamamışken, normalde çalıştığınız mekandan farklı bir mekana gidebilir veya çalıştığınız yerleri günden güne değiştirebilirsiniz. Bu mümkün değilse, malzemelerinizi değiştirerek de dikkatinizi yeniden toplayabilirsiniz. Örneğin hep sarı fosforlu kalem kullanıyorsanız sıkılınca turuncuya değiştirmek, farklı renk bir kağıt kullanmak, bilgisayarda çalışıyorsanız bilgisayarınıza ait renk veya arkafonları değiştirmek basit çözümler olabilir.
- İşin ne kadar zaman alacağına odaklanmayın.
Bir şeyin kaç saat süreceğini düşünerek onu ertelemek ve canınızı sıkmak yerine yapmanız gerekenlere olabildiğince çabuk başlayın ve çabucak kurtulun.
- Nereden başlayacağınızı bilmiyorsanız bir yapılacaklar listesi hazırlayıp önceliklerinizi belirleyin.
Yapmanız gereken şeyleri alacakları zamana ve ne kadar çabuk halledilmesi gerektiğine göre bir önem sırasına koyun. Hem acil hem önemli olanlardan başlayın, sonra acil ama önemsiz olanları yapın, en sona ise önemli ama acil olmayan (örneğin iki hafta sonra da yapabileceğiniz) işleri bırakın. Hem önemsiz hem de acil olmayan şeyleri hiç yapmadan kurtulma olasılığınız olup olmadığını değerlendirmeyi de unutmayın.
- Yapmanız gereken çok fazla iş varsa, görece önemsiz olanlardan kurtulmaya çalışın.
Yarına iki proje tesliminiz, bir de makaleniz varsa; rafları düzenlemek, kışlık kıyafet alışverişine çıkmak, üç hafta sonraya tamamlamanız gereken bir raporun sonucunu yazmak bekleyebilir. Bu gün için yapmayı planladığınız şeylerin bir kısmını mantık ve öncelikler çerçevesinde iptal edebilir, bir şeyleri toplamak gibi gündelik işleri sizin yerinize yapabilecek veya size yardım edebilecek birini bulabilir, belki de şu an değil de beş ay sonra yapılsa fark etmeyecek işleri aradan çıkartabilirsiniz.
- “Bunu neden yapıyorum ki,” sorusuna geleceğe dönük yanıtlar bulun.
Şu an bu ödevi yapmak istemiyorsunuz. Şu kitabı okumak da istemiyorsunuz. Ama bu dersi geçmek, bu stajı iyi bir izlenim bırakarak bitirmek, şu bursu kapmak istiyorsunuz. Bir ödev eksilse bu hedeflerinizi tamamen kaybetmezsiniz belki, ama insan neleri ucu ucuna kaçırabiliyor, siz düşünün… Yaptığınız her şeyi daha büyük, daha güzel bir amaç için yaptığınızı unutmazsanız motivasyonunuzu koruyabilirsiniz.
- Aynı anda birçok iş yapmayın.
Okumanız gereken bir metni okurken bir yandan televizyon izlemeyin. Bir projenize iki resim ekleyip, bir raporunuza bir paragraf yazmayın. İnsan beyni tek bir şeye odaklandığında çok daha verimli çalışan bir makine.
perfection
- Mükemmelliyetçi olmayın.
Ertesi güne yetişmesi gereken koca bir makaleniz var ama siz yine yarın sunacağınız slayttaki bir başlığın rengini sekiz kez mi değiştirdiniz? Kendinize gelin, neyin önemli olduğunu tekrar değerlendirin, ve kötü gözüken bir slaytla yaşamaya devam edebileceğiniz fark edin. Zaman kısıtlıysa her şeyi harika yapmak mümkün olmayabilir. Olabildiğince çok şeye tüm eforumuzla çabalamamız gerekse de, her şeyi mükemmel yapamayacağımızı; uykuya, başka işler için zamana, biraz soluklanmaya ihtiyacımız olduğunu unutmamak gerek.
- “Sadece 5 dakika” diye başlayın.
Şuracıkta düşüp bayılsam da yapmasam, diye düşündüğünüz bir işle baş başa kaldınız. Korkunun ecele faydası yok, artık daha fazla erteleyebilecek durumda da değilsiniz. Canınız istemiyor olsa da, sadece beş dakikalığına bu işe başlayın. Beş dakika bittiğinde, çoktan başlamış olmanın hafifliğiyle de birlikte, zamanın nasıl geçtiğini bile anlamadan kendinizi işe devam ederken bulmanız işten bile değil.
Resimler
http://www.hercampus.com/school/ucf/5-ways-stay-motivated-college
https://www.ted.com/topics/motivation
https://psychlopedia.wikispaces.com/Conscious+motivation
http://www.theravive.com/today/post/From-Perfectionism-to-Peace-0000212.aspx
