Orkestra tüm ihtişamıyla karşımızda duruyordu. Herkeste derin bir sessizlik hakimdi.Ve sahneye kırmızılı bir kadın çıktı. Elinde 1714 yapımı eski kemanıyla karşımızdaydı. Sanki bu ana ait değildi, kendisi de kemanı gibi yıllanmıştı ve kemanı gibi güzeldi. Japon kemancı Akiko Suwanai’den bahsediyorum. Kendisi Japon kiraz çiçekleri gibi açmıştı sahnede, o kirazlar kadar kutsal ve büyüleyici gözüküyordu. Onu ve müziğini tanıdıkça Bilkent’e bahar daha hızlı geliyordu, hissediyordum.Ve bizi hiç bilmediğimiz yerlere götürdü, hayaller kurdurdu ve hüzünle baş başa bıraktı.
Işın Metin şefliğindeki Bilkent Senfoni Orkestrası, 31. Uluslararası Ankara Müzik Festivali kapsamında, 12 Nisan’da Bilkent Konser Salonu’nda, Japon genç kemancı Akiko Suwanai’yi ağırladı. Suwanai, Queen Elisabeth Müzik Yarışması ikincisi ve Uluslararası Çaykovski Yarışması’nı kazanan en genç kemancı unvanına sahip genç bir kadın.
Program, Camile Saint-Saens’in Introduction et Rondo Capriccioso’suyla başladı. Bu, tüm kemancıların ustalık eşiklerinden biri olarak değerlendirdiği, olağanüstü dikkat ve virtüozite isteyen iki bölümlük bir yapıttı. Lirik ve şiirsel anlatımıyla insanı duygulandıran bir parçaydı. Aranın ardından, M.Ravel’in Vlases Nobles et Sentimentales’in eseriyle müzik şöleni devam etti. Bu parça da kemancılar için bir virtüozite gösterisi olarak bilinir ve Suwanai bu parçadaki olağanüstü performansıyla dinleyenleri hayran bıraktı. Işın Metin’in bir makineyi andıran elleri ve mimikleri hiç şaşmıyordu ve onu dikkatle takip eden orkestranın görüntüsü gerçek olmayacak kadar güzeldi. Ve tahmin ettiğiniz gibi program sonrasında alkışlar hiç susmadı.
Akiko Suwanai’nin kiraz çiçeğini merak edenler için:
