Arınma ve kabullenme ihtiyacının fiziksel form yakaladığı Eureka, Shinji Aoyama’nın günümüze dek sepia tonlarıyla hayata tutunan 2000 yılı filmidir. Yavaş işlenen olay örgüsü ve sessizliğe bürünmüş uzun çekimleriyle, bu şaheseri size bizzat tanıtmak istedim. Japonya’nın Kyushu adasında sessiz bir güne uyananlardan sabah otobüsüne binecek kadar şanssız olanlar, kendilerini bir araç gaspının ortasında buluyorlar. Sadece üç
Devamı

Devamlı tekrarlanan, çağdan çağa aktarılan o tavsiye: önce ihtiyaçlar, sonra zevkler. Algılaması ve sindirmesi oldukça zahmetsiz olan, sorumlulukların zamanında yerine getirilmesi için insanı motive eden bu sloganı neden ebeveynlerin çocuklarına küçük yaştan beri aşılamaya çalıştıklarını tahmin etmek çok zor değil. Zaman geçtikçe insanda takdir edilesi bir görev ve iş bilinci yarattığını da es geçmemek gerek,
Devamı

Kolay kolay kimsenin yabancılık hissetmeyeceği isimler listesinde Harry Potter’ın yerini saptamak hiç zor olmamalı. Yedisinden yetmişine, insanların bu seriye dair mırıldanabileceği en azından bir iki tane tanımlayıcı faktör olduğunu düşünebiliriz. Fakat günümüz teknolojisinde düzenli medya kullanıcılığı yapan gençlerin seri hakkında söyleyecekleri hafif mırıldanmalardan çok daha fazlasını içerebilir. Son yıllarda, yayımına 1997’de başlanan serinin gündeme geldiği
Devamı

Film klişelerinin en bilinenlerinden biri de gençliğin getirdiği, ergenliğin inişli ve çıkışlı sıkıntılarından doğan melankolidir. Kompleks bir süreç; hepimiz yaşadık, hatta bazılarımız hala atlatamadık. Mental ve psikolojik zorlukların üzerimize çullandığı bu zaman dilimlerinde bazen ihtiyaç duyulan tek terapi türü anlaşılmak olur. Çözüm üretilemediğinde, çıkar yolu bir türlü gözle görülemediğinde, insan sadece yalnız olmadığını hissetmek isteyebilir.
Devamı

En çok Perfect Blue ile tüyler ürpertmesiyle, Paprika ile zihin bükmesiyle bilinen Satoshi Kon’un diğerlerine kıyasla daha gölgede kalmış bir mücevheri de 2003 yapımı trajikomik eseri, Tokyo Godfathers. Ekranda yansıtılan soğuk kış günlerine rağmen izleyicinin içini ısıtan bu animasyon, evden kaçmış bir genç kız, transeksüel eski bir sahne sanatçısı ve kendini şişeden şişeye teslim eden
Devamı

Güney Kore yapımı televizyon serileri her geçen yıl ile popülerliğini arttırırken, aynı zamanda popülasyonun büyük çoğunluğunun seyircilik uzantısından da uzak kalmayı becerebildi — nasıl, inanın ben de bilmiyorum. Gözardı edilmişlerdi demeye dilim varmıyor, çünkü özellikle belirli serilerin hakikaten geniş ve istikrarlı hayran kitleleri var, fakat batı ülkelerinden çıkan diziler kadar tanınma ve kabul görmedikleri de
Devamı

Sıradan okuyucular ve hevesli kitap bağımlılar arasında ortak bir özellik varsa, o da yazıdan ekrana adaptasyonlarda seçiciliktir. Okundukça hayal gücüyle canlanan hikayelerin gündelik hayata yerleştirilmesi, gerçek dünyanın parçasıymış gibi yansıtılması istemsizce o renkli detayların kayıbıyla sonuçlanabiliyor. Yine de, her zamanki gibi, istisnalar yok değil. Ekrana uyarlanılışında kişilik kaybına uğramak yerine aynı renkli absürtlüğü sadece farklı
Devamı

Japon yönetmen, yazar ve şair Sion Sono’nun kolektif eserleri en tuhaf -fakat bir o kadar da ilgi çekici- filmografiyi oluşturuyor olabilir. Absürt lokasyonları, manik senaryoları ve cesaretlerinden ödün vermeyen karakterleri ile her filmde izleyiciyi bir şekilde büyülemeyi başaran bir yapısı var 59 yaşında sanatçının. Derin katmanlara sahip filmografisinde en göze çarpan isim genelde Love Exposure
Devamı