Müzik dinlemek, 10 sene önce olduğundan çok daha kolay günümüzde. Spotify, Apple Music ve daha sayamayacağımız kadar çok müzik platformu var. Oysa eskiden, televizyonda müzik kanalını açar, istediğimiz şarkının çalması ve müzik klibinin gösterilmesi için sabırsız bir bekleyişe girerdik. Sonrasında yavaş yavaş, Youtube’dan kolayca şarkılara ulaşmaya başladık. Şimdi ise, müzik platformları sayesinde istediğimiz şarkıyı, istediğimiz zaman dinleyebiliyoruz. Klipler eski önemlerini yitirdi fakat hala yapılmaya devam ediyorlar çünkü onlar şarkıların hikayesini anlatmak için en büyük araç.
İlk bahsetmek istediğim müzik klibi, bu yazı fikrinin de ortaya çıkmasının nedeni, The Blaze’den Territory. The Blaze zaten yaptıkları kliplerle ünlenmiş bir grup ve tüm klipleri sizi adeta bir film izlermişçesine içine çekiyor. Territory’de Fransız oyuncu Dali Benssalah’ın da katkılarıyla sizi baştan sona bambaşka bir dünyanın içine çekan bir klip ortaya koymuşlar. 44 milyon izlenmeye ulaşmış bu müzik videosunda, Cezayir’den Fransa’ya göçen ve sonrasında geri dönen bir gencin hikayesi anlatılıyor. Gerek, klip süresinde gördüğümüz görüntüler, manzaralar, gerek anlatılmak istenen his, izleyicinin üzerinde büyük bir etki bırakıyor. Oyuncu Benssalah’ın hareketlerinin ritimle uyumu ise her şeyi daha güzel hale getiriyor. Şarkıyı dinlediğinizdeki hisle, şarkıyı “izlediğiniz”deki his fazlasıyla fark ediyor ve bir kere daha kliplerin bazı şeyleri ifade etmek için ne kadar önemli olduğunu anlıyorsunuz.
İkinci müzik klibi, Massive Attack ve Young Father’s iş birliği, Voodoo In My Blood. Başrolde ünlü oyuncu Rosamund Pike var ve beş dakika boyunca muhteşem bir performans sergiliyor. Klibin ilham eseri yönetmen Andrej Zulawski’nin Saplantı filmi. İzlediğinizde, sanki Black Mirror dizisinin bir bölümünü izlemiş gibi hissediyorsunuz. Klibin, teknolojinin insan üstündeki etkisini gösterdiğini düşünenler de çok, bağımlılığı simgelediğini düşünen de çok. Bu şarkı ve klip için kesinlikle diyebiliriz ki, klip şarkıyı tamamen başka bir seviyeye çıkarıyor. Belki de tamamını dinlemek istemeyeceğiniz bir şarkıyı, gözlerinizi ekrandan alamadığınız bir hale sokuyor.
Son olarak da gizli anlamlarıyla, sakladığı sembollerle bir sürü teori ortaya çıkaran klipten bahsetmek gerekir. Radiohead’in Daydreaming klibi. Klip 8 Oscar adaylığı olan yönetmen Paul Thomas Anderson tarafından çekilmiş. Teorilere göre, bu müzik klibi tersine oynatıldığı zaman da bir anlamı oluyor, adeta hayatı anlatıyor. Grubun solisti Thom Yorke ve eski karısının biten ilişkisinin anlatıldığı da düşünülüyor çünkü klip boyunca ilişkide önemli bir yeri olan 23 sayısı vurgulanıyor. Neredeyse altı buçuk dakika boyunca, Yorke’un farklı farklı kapılardan farklı yerlere gittiğini görüyoruz, en sonunda ise bir mağaraya giriyor. Fan teorilerine göre, klip Yorke’un hayatını izletiyor seyirciye. Daydreaming hakkında çok fazla şey yazılabilir çünkü sayı metaforlarından, Cennet-Cehennme metaforuna kadar dolu dolu bir klip. Şarkı zaten müzikal anlamda da çok güçlü. Sözleri insanı bambaşka bir moda sokabiliyor, çok şey düşündürüyor fakat klibindeki küçük sembolleri gördükçe, şarkının anlamını daha iyi anlıyorsunuz.
Her ne kadar eskisi kadar coşkuyla beklenmese de umarız kliplere bu kadar emek harcanmaya ve anlam yüklenmeye devam edilir. Burada sadece üç şarkıdan bahsettim fakat müzik klipleri, insanlara çok farklı kapılar açıyor. Aynı bir filmin veya bir şarkının yaptığı gibi, insan üzerinde büyük etkiler bırakabiliyor.
