NBA ALL STAR’A NE OLDU?           

               NBA All-Star haftaları artık kimsede eski heyecanı uyandırmıyor. Bütün sezon heyecanla beklenen bir organizasyonken zaman içinde rol oyuncularının tatile gitmesi, süper starların sponsorları olan firmalar tarafından reklam yüzü yapılıp arta kalan beş günü sahil kenarında geçirdikleri bir organizasyondan daha fazlası değil artık. All-Star maçında heyecan yok, Luka Doncic, Nikola Jokic gibi yıldızların asla umurunda değil. Öyle ki maçta güzel hareket bile olmuyor; NBA resmi sosyal medya hesapları, artık normal maçlarda yapılmayacak komik görüntüleri paylaşıyor.

               All-Star haftasının tek problemi maç da değil. Smaç yarışmaları NBA’yi ilk izlemeye başladığım 2010’lu yılların başında, gece uyanık kalmama ailem tarafından izin verilen tek organizasyondu. Süper starlar, en azından ilk 5 oyuncuları yarışmaya katılır, hünerlerini gösterirdi. Artık rotasyon dışı oyuncuların ve G-League’in NBA’ye tam entegrasyonuyla G-League oyuncularının rol aldığı bir gösteri haline dönüştü. Mac McClung gerçekten çok atletik, smaçları estetik. Ancak bir NBA oyuncusu bile değil. Zaten profesyonel olarak smaç basan onlarca insan var, çok daha atletik ve estetik smaçları da gayet başarıyla gerçekleştiriyorlar. İşin özü yıldızların, hatta rol oyuncuları smaç yarışmasına hazırlanmaya vakit harcamak ve sakatlık riskini göze almak istememesi, kazanamamaları durumunu görmek istememeleri bunu ortaya çıkartan şey aslında. Bu sene bir istisna vardı, Jaylen Brown. Bence 4’lü arasında en kötü smaçları yapan isimdi. Oturan bir Kai Cenat büyük ihtimal 1 metreyi bile geçmiyor. Onun üstünden zıplayıp neredeyse tam puan alması apayrı bir rezillik zaten. Yani smaç yarışmasının katılımcıları gösteriyi izletmiyor, katılanlar arasında bir büyük oyuncu çıkarsa da doğru düzgün hazırlanmıyor, keyifli bir gösteri yapmıyor. Bu da yarışmayı oldukça sıkıcı yapıyor.

               All-Star haftasının ayakta kalan iki formatı yükselen yıldızlar maçı ve üçlük yarışması. Yükselen yıldızlar maçının 4 takımlı turnuva usulü rekabetçi formatı oldukça keyifli bir maç sunuyor bizlere. Ancak yine oyuncu profilinin düşük olması, ne finansal kaygıları olan NBA’in, ne de biz izleyicilerin heyecanla beklediği bir etkinlik olmaktan çıkartıyor. Üçlük yarışmasına yüksek profilli oyuncuların katılması, durağan ancak keyifli bir yarışma sunuyor bizlere. Onun da doğası gereği smaç yarışması kadar heyecanlı değil. Estetik açıdan tekdüze ve standart bir yarışma. Dolayısıyla hiçbir NBA izleyicisinin üçlük yarışmasını da iple çektiğini düşünmüyorum.

               All-Star’ın heyecan yaratan bir organizasyon olmasını geçtim, tekrar izlenebilir olması için NBA yönetiminin kalıcı adımlar atması şart. Draft sistemi ilk 2 sene özellikle maç sonlarını heyecanlı hale getirdi. Herkes takımlar arası rekabet olduğunda onlarca yıldızın sahada olmasını daha bir keyifle izledi, bu kesin. Ancak o format da çabuk eskidi, oyuncular yine heyecanlarını kaybetti. Dolayısıyla All-Star haftasında özellikle “ana yemek” olan maç kısmında heyecanın geri gelmesi için, takımların uğruna oynayacakları bir şey olması gerekiyor. Örneğin – ütopik olduğunun farkındayım- kazanan takıma kişi başı iyi bir miktar para ödülü konarsa, takımlar maç için daha motive olacaktır. Çünkü aslında maçı keyifsiz kılan hücumların bireysel yetenekler üzerine şekillenmesi değil, savunmaların hiçbir çaba göstermemesi. Kimse savunma yapılmayan bir maçta KAT’ın 35 şutta 50 sayı attığı bir All-Star maçı için heyecan duymaz, ancak rekabetçi bir ortamda LeBron’un atacağı 20 sayının seyir zevki çok daha yüksek olur.

               Sonuç olarak All-Star, Jordan’ın smaç yarışmasında boy gösterdiği, belki oyuncu karakterinden kaynaklı ama özellikle son çeyrek takımların kazanmak için uğraştıkları bir organizasyondan; tekdüze, sıkıcı, 200 sayıların rahatlıkla geçildiği, starların uğraşmadığı bir etkinlik haline geldi. Belki de finallerden sonra NBA’in “Casual” izleyicisi için en dikkat çekici organizasyonu, gözlerimizin önünde yok oluyor. Bunu kurtarmak için NBA bir şeyler denese de, henüz kalıcı çözüm bulunabilmiş değil. Bu sorunun çözümü de benim işim değil zaten. Umarım Adam Silver ve ekibi, organizasyona seyir zevki kazandıracak bir değişime imza atar, biz de All-Star için keyifle uyanık kalıp maçları seyrederiz.

Görseller Nba.com, ClutchPoints ve NBCSports’dan alınmıştır*

Leave a Reply