Sokaklarda Mızıka Çalma Çocuk, Vurulursun

“Boynuna o yeşil fuları sarma çocuk
gece trenlerine binme
kaybolursun
sokaklarda mızıka çalma çocuk
vurulursun”

Hepimiz çocuk olduk. Hepimiz gittik ekmek almaya. Ekmek almak hani. Oflaya poflaya gidilir ama dönerken o sıcak, el yakan ekmeğin köşesinden koparıp ağza atmanın keyfiyle, eve dönünce laf edilmez. Eve dönerken yolda ayak taşa takılır belki, diz kanar en fazla. Ne olacak ki? Ölünmez ya.

Ah be Berkin. Denklemi olmaz bu işin ama tüm denklemleri mahvettin.

Berkin Elvan. Ekmek almak çıktığı kısacık zaman dilimine nişan alan bir polis memuru tarafından atılan gaz kapsülüyle vuruldu. 269 gün komada kaldı. Kendi uyanamadı. Bir insanın uyanmak isteyeceği en son şekilde uyandırdı koca ülkeyi bu sabah.

Evden beş dakikalığına gitmiş oğlunu 269 gün bekleyen anneye oğlunun 16 kiloluk bedenini verecekler bugün. 14 yaşında girdiği komada 15 yaşına bastı Berkin ama yeni yaşına giriyor ama yeni yaşına uyanmadı hiç. İki gün önce 16 kiloya düştüğü haberi geldi. Kilosu yaşına yaklaşan çocuk, dayanamadı daha fazla. Kaybetti.

Ethem’i gururla kaldırmıştı insanlar. En ince omuza bile güç gelmişti onu taşımak için. Ama diyoruz ya, çocuk. Şimdi o incecik kalmış bedenini hangi babayiğit kaldıracak? Hangi omuz kaldırıp da hangi eller kollar gömecek? Kimin gücü yetecek?

Dünyanın neresine gidersen git, devlet öldürür. Buna alışmak olmaz ama yine de alışıyor insan, ne yapsın. Ama çocuk be arkadaş. Failini bulamıyorlar. Önemi yok. Emri veren biliniyor. Peki emri veren hangi yüzle kalkıp da nutuk çekecek bugünden sonra? Hangi yüzle birilerine “Senin çocuğun yok, sen anlayamazsın” diye bağıracak? Hadi bugün de diyecek bir şey bulur. Yarın da bulur belki. Ama bir gün bir anne dönüp “Benim çocuğum vardı, aldınız” dediğinde, ne diyecek?

Annesi… Beş dakikalığına evden çıkan oğlunu 269 gün bekleyen annesi ne yapacak peki? Daha önce nice annelerin yaptığı gibi oğlunun adını oğluna koyan annelerde, o adı taşıyan evlatlarda mı teselli bulacak? Bulabilecek mi? Uzak diyarlardaki bir adamın bedduası ne olur bilinmez ama çocuk yaşta oğlunu kaybeden annenin ahı ne olacak?

Ethem’i vurdunuz, cenazesini kaldırana bile gaz attınız. 12 gün dayandı hastanede. Olmadı. Ali İsmail… Döve döve komaya soktunuz. 38 gün dayandı. Az mı? Ama o da olduramadı. Ama Berkin umuttu bizim için. Her adı geçtiğinde “Abilerinden çok dayandı aslanım” diyordu insanlar içlerinden. “Onlar uyanamadı ama berkin uyanır belki” ümidi vardı insanlarda.

Sadece bir cümle yetti ümidi nefrete çevirmeye. “Berkin öldü” dediler bu sabah. Biz de başladık içimizde simsiyah bir ağaç gibi nefret büyütmeye.