Yazıma başlarken nedendir bilinmez şiirle ilgili bir yazı yazmayı düşündüm. Genellikle yazılarıma bir fotoğraf bulup onun üzerine başlamayı severim ama şiirle ilgili bir fotoğraf bulamadım. Bu da benim şiirin doğasına daha da kapılıp aşağıdaki yazıyı yazmama yardımcı oldu.
İnsanın kendini en iyi ifade ettiği yazı türüdür şiir bence. Herkesin yazabileceğini düşündüğü, yazmak için duyguya ihtiyaç olan ustalara bırakılması gereken güzelliktir şiir.
Türk Edebiyat’ında ve Türk kültüründe büyük bir yere sahiptir şiir. Hayatımıza nice duygu dolu şairler sokmuştur şiir.
Şiiri ustalar da tanımlamıştır. Ahmet Haşim’e göre; “Şiir bir hikaye değil, sessiz bir şarkıdır”. Melih Cevdet Anday ise “Tanım akıl işidir, şiir ise akıl dışıdır.” şeklinde şiiri tanımlamaya çalışmıştır. Buradan çıkarabileceğimiz şiir hem her şeydir hem de hiçbir şey…
İnsanoğlunun ilk edebi olayı şiirdir aslında. Bence şiirin mazisi yoktur. Şiir hep vardır aslında ve hep var olmaya devam edecektir. Belki de geçmiş zamanlarda şiir yazılmıyordu, sadece yaşanıyordu.
Şiiri “şiir” yapan en güzel taraf her okuyanda aynı duyguda farklı düşüncelere kapılmalarını sağlamaktır. Oktay Rıfat’ın da dediği gibi “Akılla yazılan şiir en kötüdür bence.” çünkü şiiri şiir yapan duygudur.
Siz bir gün bir yerde bir şiire rastlarsınız, yazarsınız, tüm duygularınızı kağıda dökersiniz yazdıklarınız belki zamanda herkes tarafından ilgi görür ve okunur. Dilden dile konuşulur. İşte o zaman o şiir olmuş demektir ve tabii sizde şair olmuşsunuz demek…
Herhangi bir amaç aramam ben şiirlerde, bence şiir bir duygu patlamasıdır. Bir kaç örnek vermek gerekirse bunun için Ahmed Arif ve Özdemir Asaf sanırım en doğru ve en güzel örnek olur.
Ahmed Arif Türkçe’yi en iyi kullanan şairlerdendir. Şiirlerinde hep ezilen insanların yanında olmuştur. Yoğun duygularla yazmıştır şiirlerini: “Yokluğun cehennemin öbür adıdır. Üşüyorum kapama gözlerini.”
Ben onu “Nerde bir pranga görse hemen eskitir” şeklinde tanımlamak isterim.
Aslında Türk Edabiyatı’nda aşk diyince sanırım akla gelen ilk isimdir Özdemir Asaf. “Yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsa yalnızlık olmaz” diyerek insanı kendine hayran bırakan bir şair konumuna gelmiştir.
Yazımın başında şiirle ilgili bir fotoğraf bulamadığımı belirmiştim. Aklıma gelen fikir çok sevdiğim Özdemir Asaf’ın Aşk şiirini kağıda yazıp fotoğrafını çekmek oldu. Özdemir Asaf bu dizelerde benim yukarıda anlatmaya çalıştığım şiir aşkını dört dizede ne kadar da güzel özetlemiş değil mi? Özdemir Asaf aslında şiirin şiirini yazmış.
