Size burada, bu ülkede kadın olmanın zorluklarıyla ilgili uzun, sıkıcı gazeller okumak istemiyorum artık. Bir kadın olarak yaşam koşullarımızın kalitesizliğinden de bahsetmek istemiyorum. Artık bunların bir işe yarayacağını düşünmüyorum. Varlığın ve yokluğun en uç sınırlarında yaşar kadınlar. Bir kadın için ölmek bazen en güzel hediyedir. Bu gün, sevgililer gününde gidin ve kadınlara büyük buketlerde ölümler alın, en az parfüm kokanlarından olsun, kocaman kalpli kutularda ölüm çikolataları alın, içini kalpli yastıklarla doldurun tabutların ve artık çiçek koymayın mezarların üstüne. Onun yerine diz çöküp mezarlardaki kadınlardan merhamet ve sevgi dilenin. Kutsal kadınların cehennemden gidişlerini kutlayın. Burası bizim için cehennem.
Korkuyla yürümenin ne demek olduğunu anlamanızı istemem ama karanlıkta, sokakta kimse yokken ıslık çalarak yürümenin keyfini anlatmanızı isterim. Biz bunun keyfini pek çıkaramadık. Otobüslerde yan yana otururken, bize dokunmamanız için nasıl küçüleceğimizi öğretin. Bize küçük kozalar verin. Hepinizi rahatsız eden bedenlerimizi içlerine sığdırabileceğimiz küçük, ama lütfen çirkin kozalar verin. Bir üst geçidi kullanırken gece, bize korkmamamız için sebepler verin. Ormanlar bizim aklımıza ağaçların verdiği huzurdan önce korkuyu getiriyor. Çok korkak, cılız, yetersiz olduğumuzu düşünüyorsunuz. Siz zebanilerden korkmaz mıydınız? Bize çözümleri siz sunun artık. Ölmemek için ne yapmalıyız? Siyahlara mı bürünmeliyiz? Saçlarımızı mı kazıtmalıyız? Yolculuk etmemeli miyiz? Okula gitmemeli miyiz? Bunların hepsini yapsak bile çözülmeyecek hiçbir şey. Çünkü başımızda bir koca, bir abi, bir baba, bir amca, dayı, dede olacak ve onlar bile bizim için birer tehlike olacak.
Ben artık sokaklarda, tek başıma ıslık çalarak değil, şarkılar söyleyerek yürüyeceğim. Saçlarıma çiçekler takıp gezeceğim.
Vahşice katledilen Özgecan Aslan ve diğer tüm kadınlar için tüm varlığımızla ve gücümüzle direneceğiz. Onların ellerinden alınmış hayatlarını yaşatacağız. Bizden çok devletin sözünün geçtiği bedenlerimize sarılıp bağıracağız. Yok sayılan, yok edilmeye çalışılan, yok edilen tüm hayatlarla buradayız.
