Sanırım bu hiç bitmeyen karantinada en avantajlı olanlar sinemaseverler oldu. Geçen yıl, yani pandeminin başlangıcında, birçok film izleyerek izolasyondan oldukça keyif alıyordum. Ancak birkaç ay sonra artık yarım saatten fazla ekrana odaklanmamaya başladım ve izlemeye başladığım filmlere odaklanamaz ve onları bitiremez oldum. Kült ve klasik filmler izlemekte zorlanıyordum ve bunu söylemekten utansam da filmlerden biraz da sıkıldım. Gerçekten odaklanmadan zevk alacak bir şey arıyordum ve bu süreçte elbette çok fazla romantik komedi ve sitcom izledim.
Üstünden aylar geçtikçe bu durum daha da kötü oldu ve ekrana odaklanma sürem gittikçe azaldı. 20 dakikalık sitcomları izlerken bile zorlanmaya başladım. Dün gece aklımı kullanmadan eğlenmek için Netflix’i dolaşırken bu duruma mükemmel uyan bir film buldum: Yesterday. Aslında bu filmi ilk kez görmüyordum, zamanında pandemi yokken bu filmi sinemaların reklamlarında görmüştüm ve açıkçası hiç ilgimi çekmemişti. Sanıyorum ki pandemi hayatımızda olmasaydı asla izleyeceğim bir film de değildi.
Filmin teması aslında dünyadaki en iyi fikir değil ancak temanın filme doğru nasıl işlediği gerçekten etkileyici ve bir buçuk saatte sadece birkaç kez durarak izlediğim için bu filmi başarılı da buldum. Ayrıca Ed Sheeran’ın kendisini canlandırması da filme ilgimin artmasında çok yardımcı oldu.
Filmin konusu ise şöyle: Tüm dünyaya gizemli bir şey olur ve tam o anda ana karakterimize bir otobüse çarpar. Bu gizemli ve daha az gizemli olay daha da gizemli yeni bir şeye neden olur: Beatles dünya tarihinden kaybolur ve herkes onları unutur, ana karakterimiz hariç.
Ana karakterimiz Jack Malik, dünya tarihinin en ünlü şarkılarını söylemeye başlar ve çok geçmeden gerçekten de meşhur olur. Ed Sheeran’la ve Amerikanın en ünlü menajerleriyle çalışmaya başlar, çok geçmeden Amerika’ya yerleşir ve hatta talk showlara bile konuk olur. Yani çok kısa sürede kendi yazmadığı şarkılarla şöhrete kavuşur.
Ama soru şu, Beatles 2021’de yeni piyasaya çıkmış bir grup olsaydı yine de o kadar ünlü olurlar mıydı ve dahası, onları kimse dinler miydi? Burada Beatles’ın başarısız veya kötü bir grup olduğunu öne sürmüyorum, bahsettiğim şey ürettikleri müziğin 2021 yılında, elektronik müziğin altın çağını yaşadığı bu teknolojik çağda, hala popüler olup olmayacağı tartışması. Sanırım filmle ilgili en büyük sorun bu. Beatles’ın ün saldığı 50 ve 60’lı yıllar günümüz koşullarından çok farklıydı. Ayrıca, Beatles’ın ünlü olmasındaki tek etmen şarkılar değildi. Bu yüzden bu filmden keyif almak için sosyo-kültürel analizler yapılmadan izlenmesini tavsiye ediyorum.
Bunun haricinde Beatles ünlü olmasaydı şu anda grup üyelerinin nerelerde olacağını görmek gerçekten hüzünlüydü. Ben Beatles’ın var olmadığı bir dünya düşünemiyorum ama yine de böyle bir dünyada John Lennon’ın 70’li yaşlarına kadar yaşadığını hayal etmek gerçekten çok hüzünlü hissettirdi.
Genel olarak filmi gerçekten beğendim ve pandemi sona ermeden izlemenizi tavsiye ederim! Aşağıda filmin fragmanını bulabilirsiniz.
