Oryantasonun ilk gününde koşarak GazeteBilkent standında gittiğim günden beri GazeteBilkent’te yazıyorum. Bilkent’te geçirdiğim dört sene boyunca bu kulüp bana birçok arkadaş, birçok anı, birçok tecrübe kazandırdı. Mezun olurken bu platformdaki son yazım olarak sizinle bir hikayemi paylaşmak istedim. Umarım keyifle okursunuz. Bu güzel dört yıl için GazeteBilkent’e çok teşekkür ederim. Sevgiyle ve sanatla kalın. At
Devamı

Bu yazımda sizlerle Debreli Hasan’ın hikayesini paylaşmak istiyorum. Drama Köprüsü türküsünü bir yerlerden duyduysanız, Debreli Hasan ismi kulağınıza tanıdık gelebilir. Annem Bulgaristan göçmeni, o yüzden bizi de Balkan türküleriyle büyüttü. Drama Köprüsü, ben çocukken annemin çok dinlediği ve her dinlediğinde duygulandığı bir türküydü. Yıllar geçti ama Drama Köprüsü’nü her dinlediğinde annemin hala gözleri dolar. Benim
Devamı

Oda arkadaşım uzunca bir süredir Bestekar Sokak’ta açılan yeni Kore restoranına gitmemiz gerektiğini söylüyordu. En sonunda sözünü dinleyip Korelee’ye gittiğimizde restoranın önünde oldukça uzun bir sıra olması beni çok şaşırttı. Restoranın müşteri kitlesinin genel olarak bizim yaşlarımızda olmasını beklemiştim ancak her yaştan insan vardı. Ankara’da bir Kore restoranının bu kadar ilgi görmesine çok mutlu oldum.
Devamı

Ben küçükken babamın kocaman beyaz kasalı bir bilgisayarı vardı. Yeşil bilgisayar koltuğuna oturup çizgi film CD’lerimi defalarca izlemek de en sevdiğim aktiviteydi. İzlediğim birçok çizgi filmi az çok hatırlıyorum, hepsinin üzerimde bambaşka etkileri olmuştur. Ancak geçenlerde Youtube’da unuttuğumu sandığım bir çizgi filme denk geldim. 1939 yapım “Color Classics, Episode 13, The Fresh Vegetable Mystery”. Normalde
Devamı

Kara orman pastasını bilirsiniz, kırmızı meyveli, kakaolu bir pasta. Orman meyvelerinden yapıldığı ve keki kakaolu olduğu için bu ismi aldığını düşünürdüm. Ancak, sonradan öğrendim ki ismini aslen yapıldığı yer olan Kara Ormanlar’dan alıyormuş. Kara Ormanlar, ya da Almanca ismiyle Schwarzwald, Almanya’nın güneyinde, İsviçre ve Fransa sınırına yakın bir yerde 6.009 km2’lik bir alanı kaplayan bir
Devamı

Birinin çöpü, diğerinin hazinesidir. Klişelere anlam kazandırmak çoğu zaman zordur. Bu yazımda sizlere bu klişeye anlam kazandıran bir sanatçıdan bahsetmek istiyorum: Zhao Xiaoli. Instagram, Twitter gibi platformlarda binlerce insan sanatlarını paylaşıp destek bulmaya çalışıyor. Elbette ki oldukça rekabetçi bir ortam ve elinizde diğerlerinden daha farklı, daha iyi bir şey olduğunu göstermeden maalesef yeterli ilgiyi göremiyorsunuz.
Devamı

Son Akşam Yemeği, Charlie’nin Çikolata Fabrikası, Patates Yiyenler, Otomatik Portakal… Bütün bu sanat eserlerinin ortak noktası: yemek. Bu yazımda size hayatımızın her noktasında bu kadar önemli bir yer tutan yemeği olabilecek en güzel şekilde işleyen filmlerden biri olan Tampopo’dan (1985) bahsetmek istiyorum. Filmde Tampopo, kocasından kalan ramen restoranını işletmeye çalışan bekar bir annedir. Ancak önünde
Devamı

İnternet ve sosyal medyanın hayatımıza getirdiği birçok değişikliğin arasında en olumlu olan değişikliklerden biri bana kalırsa dünyanın her köşesinde olup bitenden haberdar olabilmemiz, yeni kültürlerle etkileşimimizin artması ve bu sebeple düşünce dünyamızın farklılıklara gittikçe açık hale gelmesi. Bazen bu açıklık o kadar garip bir noktaya geliyor ki kendimizin olmayan kültür ögelerini, o kültürün içinde olan
Devamı

Bu yazımda sizlere, 20. yüzyılın en çok tartışılan ve tanınan felsefecilerinden olan, Yahudi olmasına rağmen Yahudi karşıtı olmakla, ve Nihai Çözüm’ün mimarlarından sayılan Adolf Eichmann’ı savunmakla suçlanan Hannah Arendt’ten, ve en tartışmalı yazılarından olan Kötülüğün Sıradanlığı kitabından bahsedeceğim. Arendt, 1906’da Doğu Prusya’nın Königsberg şehrinde, ilk defa 14 yaşındayken okuduğu ve hayranı olduğu Kant’ın memleketinde doğdu.
Devamı

Kaç ekmeğin tarihinde bir başkaldırı, idam edilen bir kraliçe, yeni bir anayasa ve bir devrim yatar? Peki böyle bir ekmekten bahsedildiğinde aklımıza ilk gelen ülke Fransa’dan başkası olabilir mi? Thomas Carlyle’in “Paris yeniden kabardı, tıpkı okyanus gibi; Tuileries’ye doğru akıyor, ekmek ve bir anayasa için,” sözündeki işte bu ekmek pain d’égalité, yani “eşitlik ekmeği”dir.  Bir
Devamı

Karantina döneminde düşünce tarzını ciddi ölçüde değiştirerek kendisi hakkında önemli kararlar alan bir arkadaşım bana bu değişimin sebebini şöyle açıklamıştı: “İnsan dışarıya dönüp başkalarıyla etkileşime giremediğinde, içine dönüp kendisiyle çarpışıyor.” Gerçekten çevresinde dikkatini verebileceği başka bir şey olmadığında kişi kendisini incelemeye başlıyor. Karantina sürecinde bu durum elbette ki arttırmıştır ama bu kendine dönme sürecinin sadece
Devamı

Sanatımız; fikirlerimizi olduğu kadar iç dünyamızı, herkesten gizlediğimiz duygularımızı ve dünyaya bakış açımızı da yansıtır. Van Gogh en zor dönemlerinde paletini maviye boyamıştır, ressamlar kullandıkları gölgeleri ve çizim şekilleriyle görünenin ötesinde hikayeler anlatmışlardır. Alelade seçilmiş gibi duran bir renk bile bir tablonun ana fikrini ortaya koyan bir sembol olabilir. Çaresizlik de üzüntü de nefret de
Devamı

Bu yeni bir şafak, yeni bir gün, yeni bir hayat… Peki iyi hissediyor muyuz? 12 yaşında bir kız çocuğu düşünün. Tüm yaşıtlarının katıldığı bir kilise oyununa katılmayı reddediyor, sebebi ise siyahi oldukları için ailesinin kilisede hep arka sırada oturmak zorunda olması. Çocukluğunuzdan beri böyle bir ayrımcılığa maruz kaldığınızı ve hayatın sizi 12 yaşında kendinizin, ailenizin
Devamı

Kırmızı birçok şeyi simgeler: tutku, enerji, savaş, kan. Sonra umut, statü, yalnızlık, bir anlamda kölelik… Üniversite okumuş eğitimli bir kadınsın ve bütün dünyan, dördüncü eşi olarak geldiğin zengin adamın evi; dışarıdan uçsuz bucaksız muazzam bir zenginlik, içeriden bir ölüm odasının gölgesinde bir hapishane… Eğer kapının önüne kırmızı fenerler asıldıysa, Efendi’nin ziyaretiyle onurlanacaksın demektir. Kırmızı fenerler
Devamı

Caravaggio’dan Gustav Klimt’e, Rubens’den ve Gentileschi’ye birçok sanatçı Judith ve Holofernes’in hikâyesini konu alan resimler yaptı. Bu kadar çok işlenen bu konu yakın zamanda dikkatimi çekti ve sizlerle de paylaşmak istedim. Judith ve Holofernes’in hikâyesi Eski Ahit’te geçiyor. Asurlular,  Medlere karşı yaptıkları savaşta kendilerine destek olmadıkları için Betulya’yı kuşatıyorlar. Judith de, Betulyalı bir kadın ve
Devamı

Kahvaltı hazırlayan kadını takip eden kameranın görüş alanına bir ceset giriyor. Yatakta yüz üstü yatan bir ceset gördüğünüzde şöyle dersiniz: Film, bu cesetle ilgili olacak. Daha sonra kadın başka bir adamla kaçıyor, ve cesedin filmle çok da alakalı olmadığını görüyoruz. O sadece orada olmuş bulundu. Bir partide insanlar birbirleriyle konuşurken, bir ürünün reklamını yapıyor gibi
Devamı

İstiklal Caddesi’ndeki EFY Kitabevi’nde kardeşimle yalnızca resimlerden oluşan bir roman bulduğumda oldukça heyecanlanmıştım. Un Ocean d’Amour, evli bir çiftin talihsiz bir kaza sonucu birbirinden ayrılmasını ve birbirlerine geri dönmek için gösterdikleri çabayı konu alan bir kitap. Çizimler o kadar içten ve etkileyici ki insanın tekrar tekrar okuyası her çizimi tek tek inceleyesi geliyor. Tek bir
Devamı

Geçen gün arkadaşlarımla konuşuyorduk, öldürülen bir kadının ismini söyledi. Son zamanlarda o kadar çok kadın cinayeti haberi duyduk ki “Hangisi?” diye sormak zorunda kaldım. Her gün başka bir ölüm haberi almak, her gün sokakta yürürken başıma gelmesinden korktuğum şeyleri teker teker yaşayan kadınlara şahit olmak, daha da kötüsü zaman geçtikçe bu insanları unutmak çok korkunç.
Devamı

Suç, suçlu, ceza, adalet, hukuk… Bana o kadar ağır gelen ve içlerinde yolumu kaybettiğim kavramlar ki. Hukuk ikinci sınıf öğrencisiyim ve geçen sene hukuk fakültesini bırakmayı düşündüm. Hepsi bu kavramlar yüzünden. Birinci sınıfın ilk döneminde bir ödev sebebiyle gittiğim adliyede gördüklerim sebep olmuştu buna. Savcının kapısı önünde bekleyen mafyalardan, karşısında savunmasını yapan adama göz ucuyla
Devamı

Herkes ölür. Devrim, yaşamakla olur. Hayal etmekle, inanmakla olur. Yekta Kopan’ın Sakın Oraya Gitme kitabındaki ilk öyküde karakter, intihar eden yazarların listesini tutar (s.15). Zweig’ı yazar, Woolf’u… Plath’le Nilgün Marmara’yı yan yana koyar. Ayırmaya kıyamaz. Ama kendisi de intihar edemez. Ümitleri, hayalleri vardır çünkü. Gizli gizli kurduğu her hayale teker teker inanmaktadır. Ümit etmektedir. “Mesela
Devamı

Küçükken annem yaşıtlarımın izlediği Sihirli Annem, Selena, Winx gibi bana kötü örnek olacağını, hayal gücümü sınırlayacağını düşündüğü dizileri ve çizgi filmleri izlememe izin vermezdi. Aynı şekilde güzellik algısını tek bir kalıba sokmama sebep olabilecek oyuncaklar da almamıştı. Mesela benim hiç Barbie bebeğim olmadı. Çizgi filmlerim, dinlediğim şarkılar ve oyuncaklarım arkadaşlarımınkinden hep farklıydı.İzlediğim çizgi filmlerin fikir
Devamı

Günlük hayatta aklımıza gelen sözlerin, neden yaptığımızı bilmediğimiz hareketlerin ve nereden estiğini bilmediğimiz düşüncelerin birçoğunun çocukluğumuza dayandığını düşünüyorum. Size kalkıp Freud’un kişilik teorisini savunacak değilim ancak en azından bir noktaya kadar bunun mantıklı olabileceğini düşünüyorum. Bunun yanında, çocukken sahip olduğumuz algının okuduğumuz kitapları, izlediğimiz çizgi filmleri ve yaşadığımız olayları şu ankinden bambaşka bir şekilde yorumlamamıza
Devamı

Kahve lekeleri, kurumuş çiçekler… Evin içinde, bir yerlerden tanıdık gelen bir geçmiş kokusu… “Yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi, tırnaklarıyla düzeltemiyor insan” demişti Didem Madak. Bu satırları okuduktan sonra kitaplarımın arasında çikolata kağıtları biriktirmeye başladım. Bazılarının üzerinde gecenin bir yarısı akla gelen dizeler… Ara sıra kitaplığımdan hiç okumadığım bir kitap çıkarıyorum. İçinden kurumuş, küçük kır çiçekleri
Devamı

Biraz arkadaşımın ittirmesiyle, biraz da merak ettiğimden 2018 yılında YGA (Young Guru Academy) Zirve’ye başvurdum. Pek bir beklentim yoktu ancak Zirve’nin ortamı çok hoşuma gittiği için başvurunun diğer adımlarını da tamamlayıp mülakata seçildim. Ankara’daki mülakata katılabilmek için ailemin yanından, İstanbul’dan bir iki-gün daha erken ayrılmam ve tatilimi kısa kesmem gerekiyordu. Açıkçası biraz zoruma gitmişti ve
Devamı

      “Çocukken ne mutluyuzdur. Işık, mantığın sesiyle nasıl da körelir. Bu hayatta taşı düşmüş yüzükler gibi dolanıyoruz.” diyerek anlatır Patti Smith çocukluğu. Bilyelerine bakarak hayallere dalan garip bir çocukken yaşadıklarından yola çıkar bunu söylerken. Woolgathering kitabında bahseder bu zamanlarından. Woolgatherers, çayırlarda otlayan koyunların çalılara takılan yünlerini toplayanlar için kullanılan bir kelimedir. Patti, bu kelimeyi “hayalperestler”
Devamı

  “Bulundu yitik! Ne? -Sonsuzluk. Denize eklenmiş güneştir.” Benim sonsuzluğum Rimbaud’nun bana eklenmesiyle başladı. Karşıma çıktığında on yedi yaşındaydım. Onun Sarhoş Gemi’yi yazdığı yaşta. Bazen hayallerimiz o kadar gerçek gibidir ki gerçek ile hayal arasındaki çizgi ortadan kayboluverir. İşte Rimbaud’yla tanıştığımda başıma gelen tam olarak buydu. Kendi düşüncelerim yeterince katlanılmazken bir de onun alaycı tavırları,
Devamı

           Game of Thrones’un yeni sezonunun yayımlanmasıyla birlikte, bütün gözler HBO’ya çevrildi. Öyleki Game of Thrones’un yeni bölümünün yayınlandığı akşamlarda bütün dünya ekranlarının başına kilitlendi. İnternette izlediğim bir videoda, bir restorandaki dev televizyondan yeni bölümün yayınlanacağı kanal açılmıştı ve ekranın önünde bekleyen yüze yakın insan dizinin efsaneleşmiş giriş müziği çalmaya başladığı anda hep bir ağızdan
Devamı

            “Bir rock yıldızı olarak anılmaktansa bir şair olarak anılmayı yeğlerim.” Bu sözlerin sahibi Jim Morrison ve bu isteğine rağmen birçoğumuz bugün onu The Doors grubunun solisti olarak tanıyoruz. Hakkında daha fazla şey bilenler ise onu Lizard King, Kertenkele Kral olarak biliyorlar. Kertenkele, Jim için bir totemdir. Kertenkelenin deri değiştirmesinden etkilenerek kendi benliği içinde biçim
Devamı

Küçüklüğümde izlediğim bazı çizgi filmler beni hȃlȃ etkiler. Miyazaki’nin filmlerinin mesela, etkisini kişiliğimde çok net bir şekilde görebilirim. Ya da Goofy. Babamı zorla bilgisayarın başına oturtturup bilmem kaçıncı defa Goofy’nin bölümlerini izlediğimi bilmiyorum. Beni bu kadar etkileyen bir diğer çizgi film ise, Alice Paris’teydi. 1966 yapımı bu filmi babam bana peyniri sevdirmek için almıştı.Filmde Alice,
Devamı

  Sergei Parajanov, bu ismi Pera Müzesi’nden içeri adımımı attığımda öğrendim. Daha önceden sanatçının ne ismine ne de eserlerine dair hiçbir şey duymamıştım. Aklımdaki müze tanımına çok uymayan bir müzeydi Pera. Beş katlı bir binanın her katına farklı bir sergi açılmıştı. En üstteki iki kat ise, Parajanov’a ayrılmıştı. Parajanov adına gördüğüm ilk çalışma, Sarkis’indi. On
Devamı

“Düğün çanların kulaklarımda… Gözyaşlarımı içime çekmem için bana üç sigara bıraktın. Şerefe sevgilim!” Şarap şişesinin ambalajına yazılan bu şarkı, Cheers Darlin’, belki de en çok bilinen ve sevilen şarkılarından Damien Rice’ın. Arka planda birbirine çarpan kadehlerin sesleriyle dinleyeni iyice içine çeken bu şarkıyı bu kadar iyi yapan şeyin Damien Rice’ın içtenliği, yazdığı şeyleri her şeyiyle
Devamı